Dzieje grzechu

Akcja rozgrywa sie w początkach dwudziestego wieku. Warszawianka Ewa Pobratyńska zakochuje się z wzajemnością w żonatym Łukaszu Niepołomskim, który nie mogąc uzyskać rozwodu - wyjeżdża. Niespodziewanie Ewa otrzymuje list, że jest ciężko ranny. Opuszcza Warszawę i odnajduje ukochanego w prowincjonalnym szpitalu, gdzie powoli dochodzi do zdrowia w wyniku ran odniesionych w pojedynku. Wkrótce oboje zostają kochankami. Łukasz postanawia starać się o unieważnienie małżeństwa w Rzymie. Wyjeżdżając nie wie, że jego ukochana spodziewa się dziecka. Zszokowana bohaterka po odbytym samotnie porodzie topi noworodka. Po pewnym czasie dowiaduje się, że Niepołomski uzyskal rozwód i ożenił się ponownie. Ewa szukając zapomnienia, zostaje prostytutką na usługach opryszka Pochronia. W czasie napadu na mieszkanie Łukasza osłania go własnym ciałem i ginie.
W scenariuszu dokonano skrótów w stosunku do powieści, co spowodowało wiele uproszczeń psychologicznych. Braki te wynagradza jednak przepiękna scenografia filmu wykorzystująca wiele autentycznych przedmiotów z epoki. W sumie powstał film ciekawy estetycznie, odznaczający się starannością w budowie ujęć i bardzo dobrą grą aktorską. Jest to druga ekranizacja powieści, pierwsza (niema) w reżyserii Antoniego Bednarczyka, z 1911, nie zachowała się.