Cynga

We wrześniu 1939 roku Andrzej ucieka z walczącej Warszawy. W poszukiwaniu rodziców usiłuje przedostać się do okupowanego przez Rosjan Lwowa. NKWD aresztuje go pod zarzutem szpiegostwa. Skazany na śmierć, a później ułaskawiony, zostaje zesłany do syberyjskiego łagru. Z powodu głodu, zimna i wyniszczającej pracy zapada na szkorbut, zwany w obozie "cyngą". Chorobie towarzyszą zaburzenia osobowości i utrata pamięci. Andrzej trafia na oddział psychiatryczny szpitala dla zesłańców, który jest również rodzajem obozu. Bohater szybko odzyskuje zdrowie, ale kilkuletni pobyt wśród umysłowo chorych powoduje poważne zaburzenia w jego psychice. W tym dziwnym i strasznym miejscu doświadcza nie tylko okrucieństwa, lecz również dowodów niezwykłej ludzkiej szlachetności. Powrót do ojczyzny nie przynosi mu spodziewanego wybawienia. Jesienią 1944 roku przybywa do Lublina. Komunistyczne władze właśnie wywożą do łagrów byłych AK-owców. Andrzejowi, który uciekł z Syberii, również grozi zesłanie. Nie wiemy, czy uda mu się uniknąć okrutnego losu.
Pierwszy polski film fabularny o dramacie Polaków więzionych w radzieckich łagrach. Rzeczywistość obozu przedstawiona w konwencji ballady. "Cynga" ukazuje nieludzi świat komunistycznego totalitaryzmu, który pozbawia człowieka podstawowego prawa do wolności.