Córy szczęścia

Natasza jest Rosjanką w średnim wieku, nauczycielką, dobrą żoną i matką dwóch córek, z których starsza, szesnastoletnia Masza, jest uczennicą szkoły baletowej. Przyjaciółka Nataszy, Wiera, namawia ją aby we trzy, razem z Maszą, spróbowały szczęścia w handlu w Polsce, na warszawskim Stadionie Dziesięciolecia. Chociaż kobiety spędzają na bazarze całe dni, interes nie idzie. Znajomy Wiery, Polak Janek, proponuje atrakcyjnym Rosjankom inną formę zarobkowania. Wiera ulega namowom i wkrótce zostaje zamordowana. Policja przesłuchuje Nataszę i Maszę, po czym zabiera im paszporty. Zostają też wyrzucone z wynajmowanego pokoju. Zdesperowana Natasza zostaje luksusową prostytutką w agencji prowadzonej przez znanego gangstera, Roberta. Zaczyna świetnie zarabiać. Przed Maszą, a także mężem, który przyjechał w odwiedziny do Warszawy udaje, że dostała pracę tłumaczki. Ale córka doskonale orientuje się, że matka sprzedaje własne ciało, że Robert ma nad nią władzę i że gangster świetnie bawi się całą maskaradą urządzoną dla męża Nataszy.

Tymczasem mąż odkrywa tajemnicę byłej nauczycielki, ale wyraźnie akceptuje nowe zajęcie żony. Zaszokowana kobieta ma tylko jedno pragnienie - ocalić swoją szesnastolatkę przed pójściem w jej ślad. Wydaje się jej, że zabijając Roberta uchroni Maszę przed swym losem. Ranny mężczyzna obiecuje, że nie zrobi dziewczynie krzywdy. Pozornie pogodzeni matka, córka i Robert wyjeżdżają do Budapesztu. Rankiem Natasza budzi się sama w hotelu. Masza odeszła z Robertem. W kopercie zostawiła list pożegnalny i plik banknotów.

Węgierska reżyserka, rosyjscy bohaterowie, polska sceneria - wszystko to dało w rezultacie ciekawy obraz przemian obyczajowości obywateli byłego bloku wschodniego. Reżyserka tłumaczy postępowanie kobiet jako wykorzystanie szansy na lepsze życie. Rezygnując z obserwacji natury dokumentalnej, koncentruje się na relacjach psychologicznych.