Szczęśliwy człowiek

Mick Travis pracuje w wytwórni kawy. Dzięki swojemu wdziękowi osobistemu oraz czarującemu uśmiechowi z prostego pracownika awansuje na stanowisko przedstawiciela handlowego. I to w momencie, kiedy firma znajduje się w kryzysie. Mick wsiada w samochód i rusza w podróż po Anglii w poszukiwaniu nowych kontrahentów dla swojego pracodawcy. Chcąc wypaść jak najlepiej w swojej nowej roli próbuje się kreować na człowieka sukcesu. Nie wychodzi mu to najlepiej. Pojawiając się w różnych miejscach wikła się w coraz bardziej surrealistyczne sytuacje. Widzimy, jak przypadkowo spotkana w kościele kobieta karmi dorosłego przecież Micka piersią. Mick trafia też do wojskowej strefy zamkniętej, zostaje aresztowany, przesłuchiwany i podejrzany o szpiegostwo. Z kolei w ostatniej scenie filmu Travis postanawia zostać aktorem. Chcąc zdobyć akceptację reżysera wciela się w różne role. Zostaje jednak uderzony przez niego w twarz. Mimo to uśmiecha się do niego. Paradoksalnie taką właśnie reakcją zyskuje akceptację z jego strony. Skomplikowane i niecodzienne losy bohatera symbolizują zmagania jednostki z bezdusznym światem i bezwzględnymi firmami, które ją wykorzystują.

Trwający ponad trzygodziny "Szczęśliwy człowiek" w reżyserii Lindsaya Andersona to druga część słynnej filmowej trylogii tego reżysera, na którą składają się również "Jeżeli.." (1968) oraz "Szpital Brittania" (1982). Głównym bohaterem wszystkich trzech obrazów jest Mick Travis (w tej roli: Malcolm McDowell). Autorem zdjęć do "Szczęśliwego człowieka" jest wybitny czeski operator filmowy Miroslav Ondricek. Na uwagę zasługuję również gra wybitnej brytyjskiej aktorki Helen Mirren, która wcieliła się w drugoplanową postać Patricii.
W 1974 roku film otrzymał także nominację do Złotego Globu za najlepszą muzykę. W "Szczęśliwym człowieku" jest ona dziełem Alana Price'a i faktycznie znakomita.