Edward G. Robinson

Aktor amerykański, pochodzenia rumuńskiego. Do USA przybył wraz z rodziną mając 10 lat, miał zostać rabinem lub prawnikiem i w tym kierunku podjął edukację, jednak porzucił naukę w college’u, by zostać aktorem. W trakcie nauki w American Academy of Dramatic Arts uzyskał stypendium, a od 1913 zaczął występować na scenie, przyjmując pseudonim „Edward G. Robinson”. Od 1915 ceniony aktor broadwayowski i dramaturg. W 1916 zadebiutował na ekranie, ale do czasu kina dźwiękowego występował sporadycznie. Przełomem okazała się rola w filmie gangsterskim „Mały Cezar” (1931) Mervyna LeRoya, to dzięki niej Robinson na lata stał się archetypem ekranowego gangstera. Dopiero w latach 40. udało mu się przełamać ten wizerunek, w 1949 za rolę w filmie „Dom ludzi obcych” (1949) Josepha L. Mankiewicza otrzymał nagrodę aktorską w Cannes. W okresie „polowania na czarownice” w latach 50. był obiektem zainteresowania Komisji ds. Działalności Antyamerykańskiej. Aktywny na scenie i ekranie, także telewizyjnym, pozostawił po sobie ponad sto tytułów, jego ostatnim filmem była głośna „Zielona pożywka” (1973) Richarda Fleischera. W 1960 został wyróżniony nagrodą Screen Actors Guild of America, w 1973 przyznano mu honorowego Oscara, którego już nie zdążył odebrać.