Władca much

Samolot z grupą angielskich chłopców w wieku szkolnym rozbija się na bezludnej wyspie w tropikach. Na początku próbują oni zaprowadzić dyscyplinę i w tym celu wybierają na swojego przywódcę Ralpha, któremu ślubują posłuszeństwo. Jednak bez nadzoru dorosłych ich mała społeczność zaczyna ulegać podziałom. Rywalem Ralpha, który ma chęć przejąć dowództwo, jest Jack. Zbiera wokół siebie kilku chłopców i wspólnie urządzają polowanie. Entuzjastycznie reagują na pierwszą zdobycz i w skutek tego zapominają o podsycaniu płomienia ogniska, do czego się zobowiązali. Widzą nad głowami przelatujący samolot, ale wygasłe ognisko nie daje znaku dymnego.
Wkrótce roznosi się wieść, że na wyspie widziano groźną bestię. Simon odkrywa, że tak naprawdę są to zwłoki spadochroniarza unoszące się na wietrze. Wraca do przyjaciół, by im to powiedzieć, ale ci, pogrążeni w rytualnym, prymitywnym tańcu po zabiciu świni, biorą go za bestię i mordują. Wkrótce grupa pod wodzą Jacka zabija Piggy’ego, zrzucając na niego głaz. Następną ofiarą ma być Ralph, na którego urządzają polowanie. Chłopcu cudem udaje się ocalić życie. Wyczerpany pada u nóg oficera krążownika brytyjskiego, który przybył z pomocą zaginionym chłopcom.

Film wyreżyserowany przez Petera Brooka jest wierną adaptacją bestsellerowej powieści Williama Goldinga. Zachowuje wydarzenia, bohaterów oraz klimat pierwowzoru literackiego, starając się umiejętnie balansować między realizmem a poetyckością. W symboliczny sposób przedstawia zmiany, jakie zachodzą w grupie młodych chłopców, którzy oderwani od cywilizacji i bez zwierzchnictwa dorosłych ulegają procesowi barbaryzacji. Z dobrze wychowanych młodych gentlemanów stają się okrutnymi dzikusami, pałającymi rządzą krwi i zemsty. Mają swoje sekrety, kierują się instynktem i emocjami. Ich początkowa próba zaprowadzenia ładu oraz zorganizowania sobie życia na wzór społeczeństwa dorosłych szybko zostaje zastąpiona przez prawo dominacji silniejszego nad słabszym. Film Brooka można odczytywać na kilka sposobów: jako antyutopię, opowieść o nieudanej próbie stworzenia nowego, wspaniałego świata lub też nowego społeczeństwa, bądź jako alegorię polityczną, bądź studium ludzkich instynktów. Wierność pierwowzorowi doprowadziła jednak do pewnego schematyzmu, adaptacji filmowej bliżej do ilustracji książki Goldinga niż do samodzielnego dzieła.
W filmie wystąpili także naturszczycy, a zdjęcia były kręcone w dżungli i na plażach Puerto Rico.