Biały szejk

Para młodych nowożeńców z prowincji przybywa do Rzymu na swój miesiąc miodowy. Ivan (Leopoldo Trieste) zaplanował wyjazd co do minuty. W jego rozkładzie znajdują się wizyty u rodziny, zwiedzanie miasta, a nawet audiencja u papieża. Taki sposób spędzania wakacji nie podoba się jego żonie, młodziutkiej Wandzie (Brunella Bovo), spragnionej romantycznej przygody. Dziewczyna z pasją rozczytuje się w tzw. "fumetti", czyli popularnych obrazkowo-fotograficznych romansach, a jej ulubionym jest "Biały szejk". Studio, w którym montuje się tę historyjkę mieści się nieopodal Rzymu, dlatego Wanda korzystając z okazji, pragnie zobaczyć na własne oczy swego idola Fernando Rivolego (Alberto Sordi), w którym się skrycie podkochuje. Kiedy tylko nadarza się okazja, młoda żona wymyka się mężowi by spotkać się z Szejkiem. Niestety, jak często bywa, jej wyobrażenia na temat bajkowego bohatera znacznie rozmijają się z prawdą - aktor wcielający się w tę postać, nie okazuje się nim w rzeczywistości. W międzyczasie, Ivan odkrywa ucieczkę Wandy. Zrozpaczony, zaczyna tworzyć własne "fumetti", by ukryć swój żal przed rodziną. Romantyczne iluzje obydwojga małżonków jeszcze przed końcem nocy ulegają zniszczeniu. Następnego ranka bohaterowie spotykają się, czując że wreszcie znaleźli to, czego szukali.
Biały szejk to pierwszy samodzielnie nakręcony film Felliniego, który raczej nie przysporzył mu popularności, zarówno wśród krytyków, jak i publiczności.