Koyaanisqatsi

Koyaanisqatsi to jeden z najgłośniejszych filmów dokumentalnych ostatnich lat. Można go określić mianem precyzyjnie skonstruowanej wizualnej impresji o budowie zbliżonej do medytacyjnej kompozycji muzycznej. Obraz w doskonały sposób został tu zespolony z warstwą dźwiękową, pozbawioną całkowicie komentarza słownego. Dzięki temu powstał wyjątkowy ekranowy balet, oparty na znakomitych efektach wizualnych i akustycznych. Film jest poetycką próbą sportretowania świata, ze wszystkimi jego wynaturzeniami i problemami. W pojawiających się w przyspieszonym tempie pięknych i fascynujących ujęciach cywilizacja ukazana została jako konkurentka natury. Nieludzkie oko kamery pokazuje obrazy niszczenia i destrukcji, zmuszające do refleksji na temat zagrożeń współczesnego świata. "Koyaanisqatsi" to także filmowa medytacja nad zależnością natury od nowoczesnej cywilizacji przemysłowej. Tytuł filmu oraz słowa nastrojowych pieśni, które towarzyszą obrazom, pochodzą z języka Indian Hopi – powoli ginącego plemienia grupy Pueblo, zamieszkującego Arizonę. Słowo "koyaanisqatsi" ma w ich języku wiele znaczeń. Może oznaczać: życie szalone, życie w podnieceniu i zgiełku lub życie pozbawione równowagi.