Nieznajomi z pociągu

Gwiazdor tenisa Guy Haines zamierza rozwieść się z żoną, by poślubić Anne Morton, córkę senatora. W pociągu spotyka niejakiego Bruno Anthony’ego – złotego chłopca, który zwierza mu się z kłopotów ze swoim ojcem. Nieoczekiwanie Bruno rzuca pomysł na zbrodnię doskonałą – on zabije żonę Guya, Haines zaś zamorduje jego ojca: nikt nie domyśli się motywu, wszak panowie się nawet nie znają. Tenisista puszcza propozycję mimo uszu, ale Bruno bez uprzedzenia spełnia swą obietnicę i oczekuje rewanżu. Zaniepokojona zachowaniem narzeczonego Anne poznaje prawdę i przejmuje inicjatywę, chcąc powstrzymać Bruna, ale on nie waha się przed szantażem. Między mężczyznami dochodzi do konfrontacji, w wyniku bójki na karuzeli Bruno zostaje śmiertelnie ranny i nie zdąży donieść policji na Guya.

„Nieznajomi z pociągu” należą do czołowych thrillerów Alfreda Hitchcocka, choć powierzenie napisania scenariusza według powieści Patricii Highsmith Raymondowi Chandlerowi o mało nie skończyło odstąpieniem od realizacji. Jednak reżyser tak poprowadził aktorów, że udało mu się ominąć mielizny scenariusza. Film koncentruje się nie tyle na samej podwójnej zbrodni, ile na ludzkiej skłonności do zła. Taki dobór bohaterów, by wzajemnie się uzupełniali, umożliwił Hitchcockowi wejście na ulubiony grunt freudowskich odniesień, co w czasach, kiedy film powstawał, było aktem szczególnej odwagi. Osobną kwestią jest potoczysta narracji i reżyserski popis, rozwijający się dosłownie od pierwszej sceny, kiedy pełzająca po ziemi kamera próbuje charakteryzować bohaterów filmując ich obuwie.