Oszołomienie

Po zakończeniu spektaklu w teatrze stary aktor Władysław Czerkański wspomina lata młodości. Świętując w kawiarni pierwsze sukcesy sceniczne poznaje piękną tancerkę Jadwigę i, mimo ostrzeżeń przyjaciół, niebawem się z nią żeni. Wybucha wojna, Związek Artystów Scen Polskich nakazuje aktorom bojkotowanie imprez organizowanych przez Niemców. Większość z kolegów Władysława zmienia profesję, niektórzy -jak Chris Sten dyrektor warszawskiego teatru - oficjalnie współpracują z okupantem. Czerkański z trudem utrzymuje dom i żonę coraz bardziej pogrążającą się w narkomanii. Odrzuca jednak propozycję Stena, by wystąpić w hitlerowskim filmie. Tymczasem Jadwiga potajemnie zaciąga coraz większe pożyczki na kokainę. Czerkański skłonny jest przyjąć propozycję Stena i wystąpić w jego teatrze, ale aktor-kolaborant zostaje zastrzelony w swoim mieszkaniu. Niemcy zaczynają represjonować środowisko aktorskie. Tymczasem Jadwiga zostaje przez Heindrichową, kochankę Graumanna, wciągnięta podstępnie do współpracy z gestapo.
Po kolejnych wsypach mieszkanie Czerkańskich zostaje wzięte pod obserwację przez konspirację. Władysław postanawia oddać żonę na leczenie w zakładzie zamkniętym. Kiedy ustala warunki pobytu, do mieszkania wpadają młodzi ludzie z wyrokiem na Jadwigę. Władysław próbuje wyjaśniać sytuację, ale ginie zasłaniając żonę własnym ciałem. Wyrok śmierci na konfidentkę Jadwigę Czerkańską wydany przez Kierownictwo Walki Cywilnej zostaje wykonany dziesięć miesięcy później.
Film inspirowany okupacyjnymi losami wybitnego aktora Kazimierza Junoszy-Stępowskiego i tajemniczymi okolicznościami jego śmierci.