Mroczny Rycerz

Porucznik James Gordon, prokurator Harvey Dent i Batman zawierają przymierze, mające na celu obronę mieszkańców Gotham City przez gangsterami. Są tak skuteczni, że bandyci postanawiają zlikwidować Batmana, a ma im w tym pomóc nieobliczalny Joker. Ogłasza, ze dopóki Batman nie ujawni swej prawdziwej tożsamości, będą ginąć niewinni ludzie. Na takie ultimatum Dent ogłasza, że jest Batmanem i daje się aresztować. Joker próbuje go odbić i sam wpada w ręce stróżów prawa. Ale szybko odzyskuje wolność, bowiem jego ludzie uprowadzili Denta i przyjaciółkę Batmana z dzieciństwa, Rachel Dawes. Warunkiem ocalenia ich życia ma być zwolnienie Jokera. Wkrótce jednak Batman przekona się, że padł ofiarą okrutnego żartu.

„Mroczny rycerz” to drugi film o Batmanie, nakręcony przez Christophera Nolana, a szósty z serii rozpoczętej przez „Batmana” Tima Burtona. Ponowne pojawienie się postaci Jokera, negatywnego bohatera części pierwszej, skłania do porównań. Nie tylko sugestywności kreacji Jacka Nicholsona i Heatha Ledgera, który tę postać kreuje u Nolana, ale i całokształtu wizji plastycznej obu twórców, jak i roli Człowieka-Nietoperza w samym filmie, jak i kulturze masowej. O ile porównanie Jokerów jest utrudnione – na percepcję postaci nakłada się legenda aktora, który zmarł nagle nie doczekawszy premiery, o tyle porównanie obu filmów staje się okazją do określenia cech osobistego stylu ich twórców, niezależnego od technicznych możliwości kina, rosnących na przestrzeni 20 lat, oddzielających obie premiery.
„Mroczny rycerz” zdobył siedem nominacji do Oscara, dwie z nich zamieniły się na statuetki – za dźwięk i kreację Heatha Ledgera (pośmiertnie).