Lisbon Story

"Atmosfera Lizbony, dźwięki tego miasta-portu, melodia języka, zbliżonego bardziej do rosyjskiego niż jakiegokolwiek języka śródziemnomorskiego, sprawiły, że zapragnąłem skomponować film, w którym dźwięk przeważałby nad obrazem... Wydało to mi się interesujące. I między innymi o tym opowiada "Lisbon story (...) Myślę, że to najbardziej komediowy z filmów, które zrobiłem, ale byłbym ostrożny przy próbach klasyfikowania go. 'Lisbon Story' jest także moim wkładem w obchody stulecia kina" - tak swój film scharakteryzował sam reżyser, Wim Wenders. Głównym bohaterem historii jest dźwiękowiec, Philip Winter. Mężczyzna otrzymuje pocztówkę z Lizbony od swojego przyjaciela, reżysera Fredricha Monroe, który prosi go pomoc w dokończeniu swojego filmu. Philip przyjmuje propozycję. Po przyjeździe na miejsce dowiaduje się jednak, że jego przyjaciel zaginął. Zafascynowany wyjątkową atmosferą tej europejskiej stolicy rozpoczyna poszukiwanie Friedricha oraz "wyławianie" wyjątkowych dźwięków miasta rozkoszując się przy tym magiczną atmosferą lizbońskich uliczek. Wenders powraca w tym obrazie do różnych motywów kina i własnej twórczości. Film jest nasycony ironią i humorem, a wypełniają go dźwięki fado. "Lisbon Story" jest opowieścią o mieście, muzyce kulturze Portugalii oraz miłosnej melancholii.