Ochrona zawodów filmowych w Polsce przedstawia wiele do życzenia (w przeciwieństwie do niektórych kinematografii zachodnich). Klasyczne związki zawodowe są dość anemiczne a ich rola sprowadza się do opiniowania nielicznych resortowych aktów prawnych. Nie opracowały one żadnych kryteriów zawodowych obowiązujących w praktyce np. producentów, którzy angażują ekipy. Samych twórców grupują różne związki i stowarzyszenia, których zakresy działań dotyczą na ogół wyłącznie własnych członków.

Stowarzyszenie Filmowców Polskich (SFP) jako największa organizacja, posiada następujące komórki: 1) Sekcja filmu fabularnego, 2) Sekcja Filmu Dokumentalnego, 3) Sekcja Filmu Animowanego, 4) Sekcja Telewizyjna, 5) Koło Reżyserów, 6) Koło Operatorów Obrazu, 7) Koło Scenarzystów, 8) Koło Reżyserów Dźwięku, 9) Koło Scenografów, 10) Koło Producentów, 11) Koło Realizatorów Filmów dla Dzieci i Młodzieży, 12) Koło Piśmiennictwa, 13) Koło Seniora, 14) Koło Młodych, 15) Koło Kaskaderów, 16) Koło Charakteryzatorów, 17) Koło Cyfrowych Form Filmowych, 18) Oddział Krakowski, 19) Oddział Łódzki, 20) Oddział Wrocławski

Krajowa Izba Producentów Audiowizualnych (KIPA) skupia producentów filmowych (podmioty gospodarcze), Stowarzyszenie Twórców Obrazu Filmu Fabularnego (STOFF) – w wersji angielskiej nazwane Polish Society of Cinematographers (PSC) - gromadzi operatorów, zaś stowarzyszenie Filmowi Reżyserzy i Producenci Polscy (FRiPP) – autorów filmów pracujących na własną, także materialną, odpowiedzialność. Stowarzyszenie Film 1,2 reprezentuje interesy młodych filmowców we wszystkich zawodach. Sprawami tantiem – dodatkowych wynagrodzeń dla niektórych grup zawodowych z tytułu pracy w filmie, wypłacanych przez podmioty eksploatujące polskie filmy, zajmuje się przede wszystkim Związek Autorów i Producentów Audiowizualnych (ZAPA), organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, powołana przez SFP. Ponadto istnieje około 50 stowarzyszeń i fundacji zajmujących się interesami filmowców różnych gatunków i rodzajów – od filmów amatorskich, katolickich, naukowych, oświatowych, itp. po twórców reklam, wideoklipów, videoartu, itd. Opis szkolnictwa filmowego wykracza poza ramy tej publikacji.

Warto może dodać, że popularyzacją profesjonalistów w branży zajmują się także organizatorzy międzynarodowych festiwali zawodów filmowych. Nazwy tych imprez to: Cinemagic (Płock 2006-2009, Bytom 2010, Warszawa 2011)  i  Filmvisage (Białystok, 2009-2010)