Dystrybutorem filmu jest Reset - popularyzator klasyki filmowej, który z sukcesem wprowadził do kin, w listopadzie ub. roku, głośne “Opętanie” Andrzeja Żuławskiego.

Zrealizowane za granicą “Na samym dnie”, które w Polsce w latach 70. było rozpowszechniane zgodnie z wymogami ówczesnej cenzury, a potem na lata zniknęło z kinowych i telewizyjnych ekranów było owiane legendą. W momencie premiery krytycy pisali o nim: “Dzieło geniusza. Na samym dnie ma nie tylko to, co najlepsze u Goddarda, Truffauta, Polańskiego, ale jeszcze więcej” (Andrew Sarris, Village Voice), “Połączenie polskiego wdzięku i brytyjskiego humoru udało się całkowicie dawnemu asystentowi (w rzeczywistości Skolimowski był scenarzystą - przyp.) Wajdy i Polańskiego. Można by dzięki temu nazwać jego film Diamentem w wodzie. Jest w nim przenikliwość Polańskiego i romantyzm Wajdy. Skolimowski posiadł sztukę wyrażania rzeczy intymnych w sposób ostry i precyzyjny, a jednocześnie lekki" (Georges Bratschi, La Tribune de Geneva)

Swingujący Londyn końca lat sześćdziesiątych. Nastoletni Mike rozpoczyna swoją pierwszą pracę w miejskiej łaźni, w której poznaje starszą o kilka lat Susan. Zauroczony kobietą chłopak zaczyna zabiegać o jej względy. Poddając się całkowicie urokowi Susan, nie dostrzega prowadzonej przez nią gry.

Na samym dnie  jest drugim anglojęzycznym i trzecim zrealizowanym za granicą (nie licząc nowelowego Dialog 20-40-60) filmem w dorobku Jerzego Skolimowskiego. Opowieść o wchodzącym w dorosłość nastolatku i budzącym się w nim pożądaniu, zyskała uznanie krytyków już w momencie swojej premiery a jego pierwsze pokazy odbyły się na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji (w tamtym okresie na Festiwalu nie przyznawano nagród). Wcielająca się w postać Susan, Jane Asher była nominowana do nagrody BAFTA w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa. Sam twórca po latach mówił: “Mogę być naprawdę dumny z tego filmu”.

Historia obsesyjnej miłości opowiedziana przez polskiego twórcę ma wspaniałą ścieżkę dźwiękową stworzoną przez piosenkarza i autora tekstów Cata Stevensa oraz niemiecki zespół Can. Wcielająca się w postać Susan, Jane Asher była nominowana do nagrody BAFTA w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa.