Ósma edycja cyklu wykładów „Z kamerą po PRL-u” kontynuuje próbę przybliżenia wybitnych polskich reżyserów filmowych i ich osiągnięć artystycznych, na tle ówczesnej rzeczywistości politycznej, społecznej i kulturowej. Spróbujemy opowiedzieć o bardzo różnych zjawiskach charakterystycznych dla powojennego kina polskiego; zarówno tych, które wprost wynikały z polityki kulturalnej tamtego okresu, jak i tych niezależnych artystycznie. Oprócz arcydzieł polskiego kina, pokazane zostaną także fragmenty filmów o jednoznacznie propagandowym zabarwieniu.

Seminarium adresowane jest do nauczycieli historii, języka polskiego, wiedzy o społeczeństwie, studentów kierunków humanistycznych oraz uczniów wybierających tematy związane z filmem i historią najnowszą do ustnej prezentacji maturalnej z języka polskiego. Najbliższe spotkanie (ostatnie w tym roku szkolnym) odbędzie się 24 marca 2014 r. (poniedziałek) o godzinie 16.30 w Przystanek Historia Centrum Edukacyjne IPN im. Janusza Kurtyki, Warszawa, ul. Marszałkowska 21/25 (obok Trasy Łazienkowskiej).

Janusz Majewski jest twórcą bardzo wyrazistym, o silnej artystycznej indywidualności, a przy tym niezwykle konsekwentnym w swoich poszukiwaniach, posiadającym osobne miejsce w historii polskiego kina, ale też pozostającym poza jego głównymi nurtami. Wiele jego filmów spotkało się nie tylko z uznaniem krytyki, ale także zyskało dużą przychylność widzów. Wystarczy wymienić takie tytuły, jak: "Zazdrość i medycyna", "Zaklęte rewiry", "Królowa Bona" czy "CK Dezerterzy". Potwierdzają one również, że jedną z najbardziej charakterystycznych cech twórczości Janusza Majewskiego jest jej różnorodność. W dorobku reżysera znajdują się filmy historyczne, horrory, kryminały, melodramaty, komedie. Chętnie korzysta z konwencji, schematów gatunkowych, ale we wszystkich filmach zauważalny jest autorski rys. Majewski jest wytrawnym stylistą, dbającym o stronę plastyczną swoich filmów. Widać to także w starannych rekonstrukcjach przeszłości. W latach 70. nazywano go wręcz mistrzem kina retro. Bardzo chętnie wykorzystuje literaturę, nierzadko sięgając do dzieł mało znanych lub zapomnianych. Jest ona dla niego nie tylko punktem wyjścia, ale także ważnym kontekstem, którego rozpoznanie sprawia widzowi dodatkową przyjemność.

Pokazane zostaną fragmenty następujących filmów: "Sublokator" (1966), "Ja gorę" (1967), "Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię" (1969), "Lokis. Rękopis profesora Wittembacha" (1970), "Zazdrość i medycyna" (1973), "Zaklęte rewiry" (1975), "Sprawa Gorgonowej" (1977), "Lekcja martwego języka" (1979), "Królowa Bona" (1980), "CK Dezerterzy" (1985), "Po sezonie" (2005), "Mała matura 1947" (2010).

Wykład: prof. dr hab. Piotr Zwierzchowski, historyk filmu, autor m.in.: Zapomniani bohaterowie. O bohaterach filmowych polskiego socrealizmu, Warszawa 2000; Pęknięty monolit. Konteksty polskiego kina socrealistycznego, Bydgoszcz 2005; Piękny sen pedagoga. Literackie i filmowe portrety świata edukacji, Kraków 2005; Spektakl i ideologia. Szkice o filmowych wyobrażeniach śmierci heroicznej, Kraków 2006; Kino polskie po roku 1989, Bydgoszcz 2007; oraz najnowsza publikacja: Kino nowej pamięci. Obraz II wojny światowej w kinie polskim lat 60., Bydgoszcz 2013.


Informacje i zgłoszenia:
Sławomir Stępień, tel. (22) 860-70-50, slawomir.stepien@ipn.gov.pl