Baza / Prawo i finanse
Baza / Prawo i finanse
Finansowanie kinematografii europejskich ze źródeł publicznych cz. I
Finansowanie europejskiego sektora audiowizualnego w ogromnym stopniu zależne jest od źródeł publicznych. Struktura finansowania tego przemysłu ze środków publicznych jest jednak zróżnicowana i złożona.


fot A.Kędzierska/SFP

Każdego roku różnego rodzaju instytucje publiczne udzielają wsparcia szeroko rozumianej produkcji filmowej i telewizyjnej, w łącznej kwocie ponad 1.2 miliarda euro. Są to instytuty, komisje, fundusze, departamenty rządów, centra, agencje i inne. Organizacje te różnią się od siebie wielkością, zasięgiem oraz sposobem dystrybucji środków. Mimo że największa część funduszy przekazywana jest na produkcję filmową, pomoc skierowana jest na wszystkie etapy procesu produkcji, począwszy od developmentu, aż po dystrybucję i promocję. Dofinansowanie sektora audiowizualnego w poszczególnych państwach opiera się na specyficznych regułach oraz modelach finansowych i podatkowych, regulowanych prawem danego kraju.
W krajach Unii Europejskiej, środki publiczne służące wspieraniu kinematografii pochodzą z wielu źródeł, i są to między innymi:

• dotacje z budżetu państwa,
• podatki z eksploatacji (kina, telewizje, video)
• odpisy od biletów kinowych
• wpływy z loterii
• obowiązkowe inwestycje bezpośrednie telewizji
• środki pochodzące od samorządów lokalnych

Podstawowym źródłem finansowania są dotacje z budżetu państwa i stanowią one od 10-30% (w Norwegii, Holandii, Francji i Portugalii), przez około 50% (m.in. we Włoszech, Szwecji), aż do 100% (m.in. w Hiszpanii i Danii) wszystkich środków przeznaczonych na wspieranie kinematografii.
W wielu przypadkach ważnym źródłem funduszy przeznaczanych na rozwój kinematografii są odpisy z biletów kinowych. W Szwecji wpłaty z tego tytułu stanowią ponad 30% całkowitego funduszu.
Istotne znaczenie w wielu krajach europejskich odgrywa telewizja. Od stacji telewizyjnych w poszczególnych krajach pochodzi od 30 do nawet 75% budżetu przeznaczonego na wsparcie kinematografii. Środki te przekazywane są na dwa sposoby - jako odpisy i wpłaty na rzecz funduszy bądź instytutów filmowych (Francja, Niemcy, Holandia, Portugalia, Norwegia, Wielka Brytania i Szwecja), lub też w postaci inwestycji bezpośrednich w koprodukcje i zakup praw.
Kolejnym ważnym elementem wspierającym przemysł filmowy w krajach europejskich są różnego rodzaju ulgi i zwolnienia podatkowe dla producentów filmowych i wszelkich podmiotów, które decydują się inwestować w produkcję audiowizualną.
Aleksandra Szczerbak; KIPA / PISF  17 września 2011 13:47
Scroll