"Mroczny przedmiot pożądania" ma już 35 lat!

17 sierpnia 1977 roku w Paryżu odbył się premierowy pokaz ostatniego filmu Luisa Buñuela "Mroczny przedmiot pożądania". Film jest adaptacją książki "Kobieta i pajac" Petera Louysa z 1898 roku. Jak podkreśla krytyk filmowy, Andrzej Kołodyński: "To jest ciągle duży film pod każdym względem: realizacyjnym, koncepcyjnym, a także inteligencji zawartej na ekranie".

Fabuła "Mrocznego przedmiotu pożądania" opiera się na wspomnieniach Mathieu Fabera, dotyczących jego dziwnego zachowania, mianowicie oblania młodej kobiety wiadrem wody na peronie dworca kolejowego. Bohater tłumaczy współtowarzyszom podróży, że powodem było jego zauroczenie dziewczyną, która prowadzi z nim zwodniczą grę. Opiera się mężczyźniei, który chciałby ją jak najszybciej uwieść. Bohater "Mrocznego przedmiotu pożądania" rusza za nią w pogoń, a wokół rozlegają sie wybuchy bomb, podkładanych przez terrorystów.


"Mroczny przedmiot pożądania", fot. Rue des Archives/Forum

W latach 70., kiedy powstawał "Mroczny przedmiot pożądania", wszechobecny był strach przed bombami terrorystów z Frakcji Czerwonej Armii w Niemczech, Czerwonych Brygad we Włoszech, ETA w Hiszpanii. Buñuel tłumaczy:  "Pragnąłem w filmie odtworzyć klimat zamachów i niebezpieczeństwa znany wszystkim niezależnie od miejsca, w którym żyjemy". Jean-Claude Carrière, współscenarzysta filmu, twierdził, że terroryzm ukazany przez Buñuela to metafora relacji między kobietą a mężczyzną. W październiku 1977 roku w "Ridge Theatre" w San Francisco, podczas seansu filmu, miał miejsce wybuch bomby.

W roli Mathieu Fabera wystąpił hiszpański aktor Fernando Rey, natomiast Conchitę zagrały dwie aktorki - Carole Bouquet i Ángela Molina, co dało możliwość wielu interpretacji filmu. W 1978 roku "Mroczny przedmiot pożadania" był nominowany do Oscara w kategoriach: najlepszy scenariusz adaptowany i najlepszy film nieanglojęzyczny. Otrzymał także nominację do statuetki Złotego Globu jako najlepszy film nieanglojęzyczny.