Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
23 sierpnia 1912 roku urodził się Gene Kelly, jeden z najpopularniejszych amerykańskich aktorów, tancerz, reżyser filmowy, kawaler Legii Honorowej, odtwórca głównych ról w "Deszczowej piosence" i "Amerykaninie w Paryżu".
Scena z filmu "Deszczowa piosenka", w której Gene Kelly tańczy i śpiewa w deszczu, wymachując parasolem i skacząc po kałużach jest jednym z najbardziej znanych obrazów w historii kina. Kariera Kelly'ego nie trwała długo - właściwie dekadę. Jednak w latach 40. był jedną z najważniejszych osobistości w Hollywood.
Na świat przyszedł jako Eugene Curran Kelly w 1912 roku w Highland Park, nieopodal Pittsburga. Gdy skończył osiem lat, matka zaprowadziła go na lekcje tańca, choć Gene marzył o karierze baseballisty. "Nienawidziłem tego - wspominał po latach aktor. - Odbyłem mnóstwo bijatyk z dzieciakami z sąsiedztwa, którzy śmiali się ze mnie. Nie tańczyłem potem aż do 15. roku życia. "Powrócił do treningów i zrezygnował z nauki, by wspomagać finansowo rodzinę. Wraz z bratem występował w konkursach młodych talentów, tańczył również w nocnych lokalach.
W 1931 roku wrócił na uczelnię. Zaangażował się również w działalność teatru akademickiego, gdzie odkrył w sobie powołanie aktorskie. W tym samym roku rodzina Kellych otworzyła swoje studio taneczne, przemianowane później na Gene Kelly Studio of Dance. Jednak Gene nie doglądał już rodzinnego interesu. Sześć lat później rzucił studia i ruszył w drogę do Nowego Jorku, gdzie zamierzał zostać choreografem.
Z początku musiał zadowalać się rolami epizodycznymi, aż do 1939 roku, gdy wystąpił w adaptacji sztuki Williama Saroyana "The Time of Your Life". Następnie dostał rolę w musicalu "Pal Joey", która przyniosła mu ogromną popularność. - Nigdy nie wierzyłem w naginanie się do jakiejś szkoły tańca - mówił wówczas. - Nigdy nie pozwolę, by technika stanęła na drodze uczuć i komunikacji. W 1941 roku, po długich namowach producenta Davida O. Selznicka, Kelly przeprowadził się do Hollywood, by rozpocząć karierę filmową.
Jego debiut filmowy to "For Me And My Gal". Zagrał wtedy u boku Judy Garland. Dwa lata później wystąpił w musicalu "Du Barry Was a Lady" i zatańczył do własnego układu w "Thousand Cheers". Z każdym kolejnym filmem dostawał od reżyserów i producentów coraz większe pole do popisu. Produkcje "Dziewczyna z okładki", u boku Rity Hayworth, "Podnieść kotwicę", gdzie śpiewał w duecie z Frankiem Sinatrą, i "Rewia na Broadwayu", w której wystąpił ze swoim idolem, Fredem Astairem, starały się wykorzystać atuty utalentowanego tancerza. Rola w "Podnieść kotwicę" przyniosła Kelly' emu nominację do Oscara w kategorii najlepszy aktor.
Obsypany Oscarami "Amerykanin w Paryżu", fot. alekino+
Sukces komercyjny nie zaspokajał jednak jego ambicji. Aktor marzył o stworzeniu własnego, artystycznego musicalu.
W 1951 roku Kelly wystąpił w jednym ze swoich najważniejszych obrazów, grając biednego amerykańskiego malarza mieszkającego w Paryżu. Film "Amerykanin w Paryżu" został nagrodzony sześcioma Oscarami, a Kelly został wyróżniony nagrodą za wkład w rozwój choreografii i musicalu. Miasto z filmu Kelly'ego to Paryż, który po raz pierwszy - i często jedyny - zobaczyły miliony Amerykanów. Warto pamiętać, że było to zaledwie sześć lat po wojnie. W 1952 roku Kelly wyreżyserował wraz ze Stanleyem Donenem swój najsławniejszy film, "Deszczowa piosenka", w którym zagrał też główną rolę.
W połowie lat 50. musical stracił na popularności, dopiero w 1958 roku Gene wrócił na deski Broadwayu. Nadal występował w drobnych rolach filmowych, programach telewizyjnych i filmach dokumentalnych na temat tańca. Do końca życia pozostawał jednym z największych autorytetów i najbardziej poważanych konsultantów choreograficznych, ostatnim filmem kinowym, w którym wystąpił było "Xanadu" (1980) - u boki Olivii Newton-John. Zmarł w 1996 roku w wieku 84 lat.
Scena z filmu "Deszczowa piosenka", w której Gene Kelly tańczy i śpiewa w deszczu, wymachując parasolem i skacząc po kałużach jest jednym z najbardziej znanych obrazów w historii kina. Kariera Kelly'ego nie trwała długo - właściwie dekadę. Jednak w latach 40. był jedną z najważniejszych osobistości w Hollywood.
Na świat przyszedł jako Eugene Curran Kelly w 1912 roku w Highland Park, nieopodal Pittsburga. Gdy skończył osiem lat, matka zaprowadziła go na lekcje tańca, choć Gene marzył o karierze baseballisty. "Nienawidziłem tego - wspominał po latach aktor. - Odbyłem mnóstwo bijatyk z dzieciakami z sąsiedztwa, którzy śmiali się ze mnie. Nie tańczyłem potem aż do 15. roku życia. "Powrócił do treningów i zrezygnował z nauki, by wspomagać finansowo rodzinę. Wraz z bratem występował w konkursach młodych talentów, tańczył również w nocnych lokalach.
W 1931 roku wrócił na uczelnię. Zaangażował się również w działalność teatru akademickiego, gdzie odkrył w sobie powołanie aktorskie. W tym samym roku rodzina Kellych otworzyła swoje studio taneczne, przemianowane później na Gene Kelly Studio of Dance. Jednak Gene nie doglądał już rodzinnego interesu. Sześć lat później rzucił studia i ruszył w drogę do Nowego Jorku, gdzie zamierzał zostać choreografem.
Z początku musiał zadowalać się rolami epizodycznymi, aż do 1939 roku, gdy wystąpił w adaptacji sztuki Williama Saroyana "The Time of Your Life". Następnie dostał rolę w musicalu "Pal Joey", która przyniosła mu ogromną popularność. - Nigdy nie wierzyłem w naginanie się do jakiejś szkoły tańca - mówił wówczas. - Nigdy nie pozwolę, by technika stanęła na drodze uczuć i komunikacji. W 1941 roku, po długich namowach producenta Davida O. Selznicka, Kelly przeprowadził się do Hollywood, by rozpocząć karierę filmową.
Jego debiut filmowy to "For Me And My Gal". Zagrał wtedy u boku Judy Garland. Dwa lata później wystąpił w musicalu "Du Barry Was a Lady" i zatańczył do własnego układu w "Thousand Cheers". Z każdym kolejnym filmem dostawał od reżyserów i producentów coraz większe pole do popisu. Produkcje "Dziewczyna z okładki", u boku Rity Hayworth, "Podnieść kotwicę", gdzie śpiewał w duecie z Frankiem Sinatrą, i "Rewia na Broadwayu", w której wystąpił ze swoim idolem, Fredem Astairem, starały się wykorzystać atuty utalentowanego tancerza. Rola w "Podnieść kotwicę" przyniosła Kelly' emu nominację do Oscara w kategorii najlepszy aktor.
Obsypany Oscarami "Amerykanin w Paryżu", fot. alekino+
Sukces komercyjny nie zaspokajał jednak jego ambicji. Aktor marzył o stworzeniu własnego, artystycznego musicalu.
W 1951 roku Kelly wystąpił w jednym ze swoich najważniejszych obrazów, grając biednego amerykańskiego malarza mieszkającego w Paryżu. Film "Amerykanin w Paryżu" został nagrodzony sześcioma Oscarami, a Kelly został wyróżniony nagrodą za wkład w rozwój choreografii i musicalu. Miasto z filmu Kelly'ego to Paryż, który po raz pierwszy - i często jedyny - zobaczyły miliony Amerykanów. Warto pamiętać, że było to zaledwie sześć lat po wojnie. W 1952 roku Kelly wyreżyserował wraz ze Stanleyem Donenem swój najsławniejszy film, "Deszczowa piosenka", w którym zagrał też główną rolę.
W połowie lat 50. musical stracił na popularności, dopiero w 1958 roku Gene wrócił na deski Broadwayu. Nadal występował w drobnych rolach filmowych, programach telewizyjnych i filmach dokumentalnych na temat tańca. Do końca życia pozostawał jednym z największych autorytetów i najbardziej poważanych konsultantów choreograficznych, ostatnim filmem kinowym, w którym wystąpił było "Xanadu" (1980) - u boki Olivii Newton-John. Zmarł w 1996 roku w wieku 84 lat.
PK
PAP
Ostatnia aktualizacja: 22.08.2012
Rybka Dory znów przemówi głosem Ellen DeGeneres
Kunis, Affleck i Franco z twórcą "Miasta gniewu"
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024