Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Do niedawna pisano o niej, że jest jedną z najzdolniejszych aktorek swego pokolenia, dziś można powiedzieć, że jest eksportową gwiazdą naszego kina. Nie tylko zdobyła norweskiego Oscara za rolę polskiej sprzątaczki, opiekującej się chińskim rodzeństwem, w filmie „Upperdog” (2009), wcześniej sięgnęła – jako pierwsza Polka - po tytuł „Shooting Star”, przyznawany młodym aktorom europejskim podczas festiwalu w Berlinie.
Jej międzynarodową karierę filmową rozpoczął udział w filmach niemieckich, „Po drodze” i „Weź swoje życie” (oba 2004), potem przyszła rola w poruszającym szwedzkim filmie „Podróż Niny” (2005), opowiadającym o problemach wieku dojrzewania, widzianych z perspektywy warszawskiego getta. Był też polsko-amerykański serial „Mała wielka miłość” (2008) Łukasza Karwowskiego i francuski thriller „Kierowca” (2009), wreszcie nakręcone w Kazachstanie „Stepy” (2010) i zrealizowany w polsko-niemiecko-kanadyjskiej koprodukcji dramat wojenny "W ciemności" (2011) Agnieszki Holland. Agnieszka Grochowska stała się aktorką rozpoznawalną w świecie, do czego zapewne przyczyni się również rola Danuty Wałęsy w powstającym właśnie biograficznym filmie Andrzeja Wajdy.
"Wałęsa", reż. A. Wajda, fot. Akpa
Ale o jej pozycji w polskim show-biznesie zadecydowały nie tyle sukcesy zagraniczne, ile wdzięk i osobisty urok pani Agnieszki, zaprezentowane w rodzimych produkcjach. Zadebiutowała w eksperymentalnym filmie „AlaRm” (2002) Dariusza Gajewskiego, będącym przeniesieniem spektaklu wystawionego w stołecznym Teatrze Dramatycznym. Rok później wystąpiła w dramacie „Warszawa” (2003), który przyniósł Gajewskiemu Złote Lwy festiwalu w Gdyni. Za rolę w kolejnym filmie, „Pręgach” (2004) Magdaleny Piekorz, była nominowana do Orła, Polskiej Nagrody Filmowej, co wydaje się aktorską nobilitacją. Dla aktorki ważniejszym filmem okazała się jednak przebojowa komedia „Tylko mnie kochaj” (2006), którą w kinach obejrzało ponad 1,6 mln widzów. Agnieszka Grochowska stała się autentyczną gwiazdą polskiego kina, aktywną na wielu polach – od scen teatralnych i offowych po dubbing i Teatr Telewizji.
Agnieszka Grochowska jako Shooting Star w Berlinie, 2006, fot. Akpa
Ale to film przynosi jej najwięcej satysfakcji: gotowa do trudnych wyzwań, do roli w „Wenecji” (2010) Jana Jakuba Kolskiego nauczyła się gra na pianinie. Była trzykrotnie nominowana do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego, za rolę w filmie „Trzy minuty. 21:37” Macieja Ślesickiego otrzymała nagrodę na festiwalu w Gdyni.
W życiu prywatnym żona reżysera Dariusza Gajewskiego, unika wywiadów, paparazzich i niewygodnych kompromisów, uwielbia za to długie podróże i otwartą przestrzeń, gdzie może poczuć się naprawdę wolna.
Agnieszka Grochowska, fot. Akpa
Konrad J. Zarębski
portalfilmowy.pl
Ostatnia aktualizacja: 31.12.2013
Dziewczyna z tatuażem nie taka straszna
Czy matka ma obowiązek kochać swoje dziecko?
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024