Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
„Pracuję pod przymusem” - oświadczał dziennikarzom Federico Fellini podczas kręcenia zdjęć do „Casanovy”. Niebacznie podpisał kontrakt zanim zapoznał się z „Pamiętnikami” weneckiego uwodziciela, które nawet po lekturze nie wzbudziły w nim zachwytu.
Trwająca niemal trzy lata realizacja filmu od początku nastręczała wiele trudności. Trzykrotnie zmieniano producenta, dwukrotnie - z powodu choroby głównego aktora Donalda Sutherlanda i z braku funduszy - przerywano prace, zwalniano i powtórnie zatrudniano ekipę. Skradziono część taśm. Prawie całe miasteczko filmowe Cinecitta pracowało dla Felliniego. W rzymskich studiach zrekonstruowano wnętrza pałaców Wirtembergi, Londynu, Paryża i Dux, zbudowano część Wenecji z Canale Grande i mostem Rialto, puszczono na wodę dziesiątki gondoli, sporządzono tysiące masek i kolorowych kostiumów. „Casanova” był pierwszym „amerykańskim” filmem Felliniego, tzn. kręconym w angielskiej wersji językowej, bo takie było życzenie producenta. Dopiero później dokręcono także włoski dubbing.
XVIII w., karnawał w Wenecji. Giacomo Casanova udaje się w przebraniu Pierrota na kolejną schadzkę. Jego spotkanie z kochanką ma obserwować małżonek wybranki, ambasador. Casanova przystaje na ten niecodzienny układ w nadziei, że wieść o jego erotycznych wyczynach dotrze do króla Francji. Schwytany przez inkwizytorów, ucieka z więzienia i dociera do Paryża. Tam staje się częstym gościem markizy Urf, która - wierząc że Casanova posiadł sekret wiecznej młodości i zechce go jej zdradzić - obiecuje mu fortunę. Do swej reputacji wyśmienitego kochanka Casanova dołącza więc jeszcze sławę uczonego alchemika. Dzięki temu stają przed nim otworem pałace Italii i Niemiec. Ale nieubłagany czas dosięga powoli i jego. Bujna biografia okazuje się żałosnym blichtrem.
Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami Fellini nakręcił film, w którym bezlitośnie rozprawia się z mitem najsłynniejszego amanta i ze światem, w którym się obracał - światem pałaców, ich właścicieli i rezydentów. Wydobył całą czczość i nicość postaci obrosłej legendą. Jego Casanova nie jest słynnym libertynem i uwodzicielem, lecz pożałowania godną kukłą, nie tyle triumfującym pogromcą kobiet, co ofiarą seksu. Przygody erotyczne Wenecjanina jawią się jako ciąg gorzkich doświadczeń, nieporozumień, błędnych decyzji i porażek. Nie dają mu ani satysfakcji, ani sławy. Niektórzy krytycy dopatrywali się w filmie także innego odczytania: jako swoistego traktatu mizoginicznego. Casanova, samotny i wypalony wewnętrznie, budzi melancholijne zrozumienie. To nie on uwodzi i mami - oszukują go kobiety, oferując mu pozór w zamian za autentyczne zaangażowanie.
Emisja 14 sierpnia, godz. 22.20 TVP Kultura, w cyklu "Panorama światowego kina".
Trwająca niemal trzy lata realizacja filmu od początku nastręczała wiele trudności. Trzykrotnie zmieniano producenta, dwukrotnie - z powodu choroby głównego aktora Donalda Sutherlanda i z braku funduszy - przerywano prace, zwalniano i powtórnie zatrudniano ekipę. Skradziono część taśm. Prawie całe miasteczko filmowe Cinecitta pracowało dla Felliniego. W rzymskich studiach zrekonstruowano wnętrza pałaców Wirtembergi, Londynu, Paryża i Dux, zbudowano część Wenecji z Canale Grande i mostem Rialto, puszczono na wodę dziesiątki gondoli, sporządzono tysiące masek i kolorowych kostiumów. „Casanova” był pierwszym „amerykańskim” filmem Felliniego, tzn. kręconym w angielskiej wersji językowej, bo takie było życzenie producenta. Dopiero później dokręcono także włoski dubbing.
XVIII w., karnawał w Wenecji. Giacomo Casanova udaje się w przebraniu Pierrota na kolejną schadzkę. Jego spotkanie z kochanką ma obserwować małżonek wybranki, ambasador. Casanova przystaje na ten niecodzienny układ w nadziei, że wieść o jego erotycznych wyczynach dotrze do króla Francji. Schwytany przez inkwizytorów, ucieka z więzienia i dociera do Paryża. Tam staje się częstym gościem markizy Urf, która - wierząc że Casanova posiadł sekret wiecznej młodości i zechce go jej zdradzić - obiecuje mu fortunę. Do swej reputacji wyśmienitego kochanka Casanova dołącza więc jeszcze sławę uczonego alchemika. Dzięki temu stają przed nim otworem pałace Italii i Niemiec. Ale nieubłagany czas dosięga powoli i jego. Bujna biografia okazuje się żałosnym blichtrem.
Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami Fellini nakręcił film, w którym bezlitośnie rozprawia się z mitem najsłynniejszego amanta i ze światem, w którym się obracał - światem pałaców, ich właścicieli i rezydentów. Wydobył całą czczość i nicość postaci obrosłej legendą. Jego Casanova nie jest słynnym libertynem i uwodzicielem, lecz pożałowania godną kukłą, nie tyle triumfującym pogromcą kobiet, co ofiarą seksu. Przygody erotyczne Wenecjanina jawią się jako ciąg gorzkich doświadczeń, nieporozumień, błędnych decyzji i porażek. Nie dają mu ani satysfakcji, ani sławy. Niektórzy krytycy dopatrywali się w filmie także innego odczytania: jako swoistego traktatu mizoginicznego. Casanova, samotny i wypalony wewnętrznie, budzi melancholijne zrozumienie. To nie on uwodzi i mami - oszukują go kobiety, oferując mu pozór w zamian za autentyczne zaangażowanie.
Emisja 14 sierpnia, godz. 22.20 TVP Kultura, w cyklu "Panorama światowego kina".
EJ
TVP Kultura/portalfilmowy.pl
Ostatnia aktualizacja: 13.08.2012
"Siła wyższa" - nowy serial twórców "Rancza"
Klaus Maria Brandauer przyjedzie do Sokołowska
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024