Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
6 grudnia tygodnik „Polityka” poinformował o śmierci Stanisława Tyma, jednego z najwybitniejszych twórców polskiego kina, teatru i kabaretu. Miał 87 lat.
„Z ogromnym żalem informujemy o śmierci Stanisława Tyma, wielkiej postaci polskiej kultury i mediów. Przez dekady meblował nam zbiorową wyobraźnię i kształtował poczucie humoru” – napisano na stronie internetowej tygodnika.
Stanisław Tym urodził się 17 lipca 1937 r. w Małkini. Był aktorem, satyrykiem, scenarzystą i felietonistą, który swoją wszechstronnością oraz ostrym dowcipem odcisnął niezatarte piętno na polskiej kulturze.
Artystyczne początki i niezapomniane role
Zanim Tym zajął się sztuką, studiował chemię na Politechnice Warszawskiej i przetwórstwo na SGGW. Karierę sceniczną rozpoczął w Studenckim Teatrze Satyryków, a w latach 60. współtworzył popularne kabarety, m.in. Owca, Dudek i Wagabunda.
Jako aktor zadebiutował w 1960 roku, wcielając się w postać w dramacie Kazimierza Kutza „Nikt nie woła”. W kolejnych latach występował w produkcjach dalekich od komedii – można go było zobaczyć w „Kwietniu” (1961) Witolda Lesiewicza, „Pingwinie” (1965) Jerzego Stefana Stawińskiego oraz w filmach Jerzego Skolimowskiego: „Walkowerze” (1965) i „Barierze” (1966). W 1970 roku zagrał w „Dziurze w ziemi” Andrzeja Kondratiuka, a także stworzył kultową kreację Kaowca w „Rejsie” Marka Piwowskiego. Po latach, w 1993 roku, ponownie pracował z Piwowskim na planie „Uprowadzenia Agaty”.
Największą sławę i uznanie przyniosła mu jednak współpraca ze Stanisławem Bareją. Po raz pierwszy wystąpił w jego komedii „Nie ma róży bez ognia” (1974), a od 1976 roku stał się jednym z jego najbliższych współpracowników, nie tylko jako aktor, ale również współscenarzysta i autor dialogów. Ich wspólne dzieła, w tym legendarne „Miś” (1980), weszły do kanonu polskiego kina. Tym wcielił się w postać Ryszarda Ochódzkiego – prezesa KS „Tęcza”, który stał się symbolem absurdu i ironii PRL-u. Do tej roli wrócił w „Rozmowach kontrolowanych” (1991) Sylwestra Chęcińskiego oraz w wyreżyserowanym przez siebie filmie „Ryś” (2007), który stanowił hołd dla pierwowzoru Barei.
W 2005 roku wydał zbiór swoich tekstów i rysunków zatytułowany „Mamuta tu mam”. Tym chętnie angażował się w życie artystyczne, pojawiając się jako juror na licznych festiwalach kabaretowych. Ostatnie lata życia spędził w spokojnej suwalskiej wsi nad jeziorem Wigry. W lipcu 2023 roku pochował swoją żonę Annę, która w latach 80. pracowała jako scenografka w Teatrze im. Aleksandra Sewruka w Elblągu. Anna Tym wystąpiła w małej roli pasażerki samolotu w „Misiu” (1981).
Największą sławę i uznanie przyniosła mu jednak współpraca ze Stanisławem Bareją. Po raz pierwszy wystąpił w jego komedii „Nie ma róży bez ognia” (1974), a od 1976 roku stał się jednym z jego najbliższych współpracowników, nie tylko jako aktor, ale również współscenarzysta i autor dialogów. Ich wspólne dzieła, w tym legendarne „Miś” (1980), weszły do kanonu polskiego kina. Tym wcielił się w postać Ryszarda Ochódzkiego – prezesa KS „Tęcza”, który stał się symbolem absurdu i ironii PRL-u. Do tej roli wrócił w „Rozmowach kontrolowanych” (1991) Sylwestra Chęcińskiego oraz w wyreżyserowanym przez siebie filmie „Ryś” (2007), który stanowił hołd dla pierwowzoru Barei.
W 2005 roku wydał zbiór swoich tekstów i rysunków zatytułowany „Mamuta tu mam”. Tym chętnie angażował się w życie artystyczne, pojawiając się jako juror na licznych festiwalach kabaretowych. Ostatnie lata życia spędził w spokojnej suwalskiej wsi nad jeziorem Wigry. W lipcu 2023 roku pochował swoją żonę Annę, która w latach 80. pracowała jako scenografka w Teatrze im. Aleksandra Sewruka w Elblągu. Anna Tym wystąpiła w małej roli pasażerki samolotu w „Misiu” (1981).
Nagrody i uznanie
Jego talent obejmował także literaturę – był felietonistą m.in. „Polityki” i autorem licznych sztuk teatralnych.
lk
Polityka
Ostatnia aktualizacja: 6.12.2024
9 grudnia, 11:00 – antykryzysowe spotkanie branży filmowej
Przegląd Filmów Stanisława Barei. Reżyser "Zmienników" czerpał garściami z rzeczywistości
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2025