Zofia Horszczaruk i Maciej Jakubczyk o filmie dla dzieci. Odnowa jest, a co dalej?

Dlatego też nasza redakcja, która uważnie przygląda się Młodym Horyzontom, zapytała o wrażenia, plany na przyszłość i wnioski organizatorów wydarzenia - szefową Industry Zofię Horszczaruk oraz dyrektora festiwalu Macieja Jakubczyka.

Zofia Horszczaruk, Maciej Jakubczyk,  fot. M. Mroczkowski

AW: Jesteście świeżo po zakończeniu forum Młode Horyzonty Industry (ang. Young Horizons Industry), branżowej części festiwalu Młode Horyzonty. Mnóstwo gości, pełne sale na pitchingach, projekty z całej Europy. Jakie są Wasze pierwsze wrażenia i podsumowania?

Zosia: Przyznam, że jestem bardzo dumna i zadowolona z tej edycji forum. Pozytywnie zaskoczyła nas rekordowa frekwencja na miejscu (wydarzenie odbywa się w wersji hybrydowej). Zmieniliśmy w tym roku format wydarzenia redukując ilość pitchowanych projektów, ale też rozszerzając różne sekcje równoległe – Project Pool, program dla młodych talentów – Young Talents czy zamknięte spotkanie przedstawicieli międzynarodowych nadawców telewizyjnych. To wszystko było wyzwaniem, któremu mam wrażenie sprostaliśmy. Udało nam się również ściągnąć wielu nowych gości, którzy deklarują chęć powrotu a niektórzy z nich zostali naszymi międzynarodowymi ambasadorami. W skrócie: to była bardzo udana edycja!

Maciej: Mnie szczególnie cieszy obecność polskiej branży – to jednak z myślą przede wszystkim o niej zakładaliśmy forum. Początki były nieśmiałe – łatwiej paradoksalnie było zaprosić branżę z zagranicy. Natomiast na tej edycji frekwencja polskich reprezentantów i reprezentantek była bardzo silna. Gościliśmy twórców, firmy produkcyjne, nadawców czy dystrybutorów, którzy mieli okazje spotkać swoich obecnych lub przyszłych partnerów, pitchować swój projekt lub posłuchać komentarzy do innych projektów.

AW: Główną częścią Young Horizons Industry są pitchingi. Ilu gości mieliście, twórców, producentów, dystrybutorów z Europy na tych prezentacjach?
Zosia: W tym roku w forum wzięło udział 312 gości zarówno z Polski jak i z zagranicy. Do Warszawy przyjechało 171 gości z 31 krajów, którzy dołączyli do polskiej branży. Jeżeli chodzi o producentów to wśród pitchowanych na scenie projektów pojawiło się 23 producentów wraz ze scenarzystami lub reżyserami. Łącznie gościliśmy 145 producentów z Europy oraz 35 dystrybutorów.

AW: Jakie jeszcze punkty programu Industry warto przypomnieć?
Zosia: Mocnym punktem naszego forum są wydarzenia networkingowe. Tak jak wspomniałam, w tym roku zmieniliśmy trochę format wydarzenia, dając przestrzeń na spotkania i dyskusje poza pitchingami. Dzień otwarcia forum to co roku dzień konferencyjny. Mieliśmy poczucie, że nie możemy przejść obojętnie wobec wykorzystania AI w produkcji filmowej. Chcieliśmy podejść do tego tematu z różnych stron – producenckiej, kreatywnej oraz legislacyjnej, dlatego zaprosiliśmy do dyskusji i prezentacji najnowszych rozwiązań wykorzystujących sztuczną inteligencję: Macieja Żemojcina (współzałożyciela ATM Virtual), Volhe Pavlovic (współzałożycielka Pentopix) oraz Christiane Stuzle (prawniczka, Morrison & Foerster). Szczególnym punktem jest nasz program szkoleniowy dla wschodzących producentów z Europy – Producers LINK, który od 4 lat współorganizujemy z holenderskim Cinekidem. Jego celem jest wzmocnienie sieci kontaktów, wymiana doświadczeń i wejście na rynek międzynarodowy młodych producentów. W tym roku zaprosiliśmy do Producers LINK 16 producentów i producentek z 14 krajów. Polską reprezentantką została Paulina Talarska z EgoFilm, której udział w programie był możliwy dzięki wsparciu Regionalnych Funduszy Filmowych w Polsce. Kolejnym niezwykle cennym punktem programu poza pitchingami jest dla nas program rozwoju młodych talentów. Dzięki współpracy z organizacjami i festiwalami z Czech, Polski, Niemiec, Szwecji i Słowacji zaprosiliśmy 13 młodych twórców (reżyserów, producentów, animatorów) do udziału w specjalnych sesjach szkoleniowych, które miały na celu pomóc młodym twórcom wejść na rynek międzynarodowy, poznać jego realia i poznać producentów szukających nowych twórców do projektów.

AW: Czy Waszym zdaniem wzrasta wśród polskiego środowiska filmowego świadomość znaczenia waszego Forum Koprodukcyjnego? Bo na pewno mam wrażenie, że wzrasta świadomość roli i potencjału filmu dla dzieci.

Zosia: Tak, przyznam, że przez pierwsze lata zmagaliśmy się z trudnością przebicia się do naszej rodzimej branży. Mieliśmy silne poczucie tego, że wolą inwestować w zagraniczne wyjazdy i wydarzenia niż skorzystać z naszej oferty. Z biegiem czasu nasze forum zaczęło cieszyć się większym zainteresowaniem zagranicznych i znaczących dla rodzimej branży twórców. Widzimy to na przykładzie frekwencji. Myślę, że rosnąca ranga naszego wydarzenia jest też mocno związana z działaniami, jakie Młode Horyzonty robią poza forum – rosnący katalog polskich filmów w dystrybucji, stale rozwijający się Festiwal Młode Horyzonty oferujący polskim twórcom specjalny fokus, nasz program edukacyjny, uhonorowany w tym roku Nagrodą PISF, docierający do coraz większej ilości szkół. To wszystko są naczynia połączone.

Prezentacja "Przygód Baltazara Gąbki", fot. M. Mroczkowski

AW: Młode Horyzonty odbyły się bezpośrednio po FPFF w Gdyni, na którym mówiło się o filmie dziecięcym najwięcej. Także na panelu, w którym uczestniczył pan Maciej. Oblężenie na filmach dla dzieci, wielkie zainteresowanie plebiscytem o Diamentowe Lwiątka, wysoki poziom konkursu dziecięcego. Czy podczas tegorocznej edycji Young Horizons Industry czuło się atmosferę odnowy, czy wręcz renesansu polskiego filmu dla młodej widowni?

Maciek: Myślę, że ta odnowa zaczęła się już jakiś czas temu – patrząc z perspektywy np. 2016 roku trzeba to docenić. Wtedy powstawał średnio jeden film rocznie. Teraz pytanie, jakie sobie wszyscy zadajemy, to - co dalej?  Co roku powstają dwa-trzy filmy pełnometrażowe – część z nich znajduje drogę do szerokiej widowni. Natomiast bliżej się przyglądając sytuacji – wciąż bardzo trudno jest producentom o partnerów poza Polskim Instytutem Sztuki Filmowej – dotyczy to zwłaszcza filmów animowanych. Telewizja Polska od lat nie ma sprecyzowanej polityki dotyczącej młodej widowni, a aktualnie jeszcze mierzy się ze swoimi wyzwaniami. Nie pojawiła się też inna instytucja, która przejęłaby rolę publicznego nadawcy i częściowo wspierałaby produkcję – w szczególności tę ryzykowną – animacje, czy bardzo cenne filmy artystyczne dla młodej widowni.

 
To w czym jeszcze widzę odnowę, to że zaczynamy powoli interesować się koprodukcjami – zarówno w szukaniu partnerów do swoich projektów, jak i w roli koproducentów mniejszościowych. Przez lata obserwowaliśmy partnerstwa w obrębię między innymi krajów z Europy Środkowej i Wschodniej bez naszego udziału. Czuję, że to się teraz właśnie zmienia, co zwiększy potencjał naszych produkcji i studiów.

Sesja 1 to 1, Natalia Łodygowska, Marta Szarzyńska, fot. M. Mroczkowski

AW: Podsumowując, czy macie już plany na kolejne, 9. Forum?

  Zosia: Jesteśmy jeszcze na etapie ewaluacji i podsumowania minionej edycji, ale nie ukrywam, że plany programowe już się powoli zarysowują. Co roku na jesieni i zimą obserwujemy trendy w branży audiowizualnej, rozmawiamy z wieloma osobami z branży próbując doprecyzować aktualne potrzeby i wyzwania, z którymi się ten rynek mierzy. Na tej podstawie określamy kluczowe tematy programu konferencji i paneli dyskusyjnych. Nie możemy się doczekać, żeby kolejny raz zaprosić twórców na nasze forum.