Bartosz Blaschke z nagrodą „Perspektywa”

„Sonata” to historia prawdziwa. Opowieść o życiu Grzegorza Płonki, chłopca z Murzasichla. Grzegorz zdiagnozowany został jako dziecko autystyczne i tak był traktowany do momentu, gdy jako nastolatek spotkał na swojej drodze terapeutkę, która potrafiła dostrzec, że zamknięcie chłopca na świat, wewnętrzna izolacja wynika z niedosłuchu, a nie z autyzmu. Reżyser z ogromnym wyczuciem, bez sentymentalizmu i nadmiernego dramatyzmu pokazuje drogę jaką przeszedł nie tylko główny bohater, ale też kochający go rodzice. To portret rodziny, która mimo przeciwności losu, chwil zwątpienia i załamania potrafi się wspierać, zachować miłość i wzajemny szacunek. Debiut fabularny Bartosza Blaschke to film, który daje siłę, ogromną porcję pozytywnej energii i pewność , że warto podążać za marzeniami - czytamy w uzasadnieniu przygotowanym przez Grażynę Torbicką.

„Perspektywa” to nagroda przyznawana za najbardziej obiecujący debiut dla reżysera, którego twórczość posiada wielki potencjał i perspektywę rozwoju na przyszłość. Laureata nagrody wybiera Kapituła, która obraduje pod przewodnictwem Krystyny Cierniak-Morgenstern – pomysłodawczyni „Perspektywy”. Nagrodę w wysokości 30 tys. zł ufundował Polski Instytut Sztuki Filmowej. Autorem statuetki jest prof. Adam Myjak.

Pierwszym laureatem „Perspektywy” – za rok 2011 – był Adrian Panek. Reżyser otrzymał statuetkę za swój debiutancki film „Daas”. Wśród laureatów znajdują się także: Maria Sadowska, Bodo Kox, Elżbieta Benkowska, Julia Kolberger, Łukasz Ostalski, Katarzyna Jungowska, Maciek Bochniak, Jan P. Matuszyński, Paweł Maślona oraz Ewa Bukowska. Podczas poprzedniej edycji Nagroda „Perspektywa” trafiła w ręce Jana Holoubka za film „25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy”.

„Sonata” – debiut reżyserski Bartosza Blaschke – to niewiarygodna historia, która wydarzyła się naprawdę! Grzegorz Płonka (Michał Sikorski), po latach życia w kompletnej ciszy, dzięki uporowi rodziców (Małgorzata Foremniak, Łukasz Simlat), wsparciu grupy dobrych ludzi i zabiegowi wszczepienia implantu w Instytucie profesora Henryka Skarżyńskiego (Jerzy Stuhr) odzyskał słuch i mógł spełnić największe marzenia swojego życia – zagrać „Sonatę Księżycową” Beethovena.