Henryk Romanowski – co kino widziało

Henryk Romanowski jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (1974) oraz Wyższego Studium Zawodowego Organizacji Produkcji Filmowej PWSFTviT w Łodzi (1976). Pracę w kinematografii rozpoczynał w pionie produkcyjnym seriali „Szaleństwo Majki Skowron” (1976) Stanisława Jędryki i „40-latka” (1976-1977) Jerzego Gruzy. Jako II kierownik produkcji pracował na planie seriali „Zielona miłość” (1978) Jędryki i „Lato leśnych ludzi” (1984) Władysława Ślesickiego, kinowego debiutu Piotra Andrejewa „Klincz” (1979) i telewizyjnej fabuły Andrzeja Domalika „Cień” (1981).

Jako samodzielny kierownik produkcji zadebiutował w telewizyjnej fabule Aleksandra Kuca (1983) „Toccata”. Funkcję tę pełnił podczas realizacji ponad dwudziestu filmów, zarówno fabularnych, m.in. „Kobiety w kapeluszu” (1984) Stanisława Różewicza, „Zygfryda” (1986) Andrzeja Domalika, „Dziewczynki z hotelu Excelsior” (1988) Antoniego Krauzego, „Białego małżeństwa” (1992) Magdaleny Łazarkiewicz, jak i dokumentalnych, m.in. „Procesu” (1990) Krzysztofa Langa, „Naszego starszego brata” (1994) Różewicza, a także seriali telewizyjnych, m.in. „Żywota człowieka rozbrojonego” (1993) Krzysztofa Grubera.

Romanowski ma także na swym koncie – jako producent, koproducent czy producent wykonawczy – blisko pół setki tytułów, zarówno fabuł, dokumentów, jak i spektakli telewizyjnych. Wiele z nich zostało uhonorowanych prestiżowymi laurami festiwalowymi, m.in. „Pora na czarownice” (1993) Piotra Łazarkiewicza dostała nagrody w Gdyni i Trieście, „Wojaczek” (1999) Lecha Majewskiego w Barcelonie, Trenczyńskich Cieplicach, Gdyni, Łagowie, Tarnowie i Wrześni (plus 7 nominacji do Orłów, w tym dla najlepszego producenta), „Wrota Europy” (1999) Jerzego Wójcika w Gdyni (plus 5 nominacji do Orłów), „Angelus” (2002) Majewskiego w Łagowie, Bydgoszczy i Wrześni (plus 8 nominacji do Orłów), „Co słonko widziało” (2006) Michała Rosy w Gdyni, Wrześni, Łagowie i Nowym Jorku (plus 1 nominacja do Orłów), „Wróżby kumaka” (2005) Roberta Glińskiego w Warnie (plus 4 nominacje do Orłów), „Rysa” (2008) Rosy w Cottbus, Erywaniu, Batumi, Gdyni, Wrześni i Świdnicy (plus 5 nominacji do Orłów, w tym dwie zamienione na statuetki). „Rysę” Koło Piśmiennictwa SFP nagrodziło Złotą Taśmą, „E=mc²” (2002) Stowarzyszenie Kina Polskie – Złotym Biletem, a jurorzy Ogólnopolskiego Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu – Srebrnym Granatem, „Wyjazd integracyjny” (2011) Przemysława Angermana lubomierska publiczność – Granatowym Granatem.

Romanowski ma w swym dorobku także aktorski epizod, wprawdzie incognito – nie występuje w napisach – ale jednak, w koprodukowanej przez siebie efektownej ekranizacji „Wróżb kumaka” Güntera Grassa, dokonanej przez Roberta Glińskiego, wciela się w… mężczyznę wychodzącego z sex shopu.

Wszystkiego najlepszego!