Jury konkursu filmów dokumentalnych w składzie: Tadeusz Sobolewski (przewodniczący), Natalia Koryncka-Gruz, Ewa Puszczyńska, Łukasz Czajka, Adam Wyżyński przyznali Grand Prix Nagrodę Miasta Łodzi i statuetkę Białej Kobry Maciejowi Cuske za „Wieloryba z Lorino”. „To film, który poprzez wnikliwą obserwację małej społeczności pokazuje zagrożenie dla świata wyjałowionego z duchowości i odartego z własnego mitu” – uzasadniają jurorzy.
- Świat się
zachwiał. Mam wrażenie, że stąpamy po cienkiej krawędzi i jeśli, jako ludzie,
nie naprawimy relacji z naszą planetą, to - obawiam się - nasz świat będzie
wyglądał mniej więcej tak jak obraz świata, który pokazaliśmy w filmie"Wieloryb z Lorino" – komentował reżyser dokumentu o mieszkańcach osady na
syberyjskich rubieżach.
Nagrodę „Cierpliwe oko” im. Kazimierza Karabasza ufundowaną przez Narodowe Centrum Kultury otrzymali ex-aequo: Jerzy Śladkowski za kręconą podczas rejsu po Wołdze „Gorzką miłość” - „urzekającą wizualnie opowieść o rejsie samotnych, który zmienia się w gorzką komedię życia” oraz Piotr Stasik za „Odmienne stany świadomości”, który w filmie o dzieciach z autyzmem i zespołem Aspergera „za pomocą subtelnych środków przełamuje głęboką obcość odmiennych stanów świadomości”.
"Zwyczajny kraj", fot. materiały prasowe
Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich otrzymał Tomasz Wolski za zbudowany z archiwalnych materiałów filmowych Służby Bezpieczeństwa „Zwyczajny kraj”, a nagrodę im. Aleksandra Kamińskiego za przezwyciężanie zagrożeń otrzymałyAgnieszka Zwiefka za „Blizny” oraz Małgorzata Goliszewska i Katarzyna Mateja za „Lekcję miłości” (uhonorowaną także, obok „Oka Boga” Igora Kaweckiego, przez jury laureatek Konkursu Krytyk Pisze Festiwalu Krytyków Sztuki Filmowej Kamera Akcja 2020.). Wśród wyróżnionych filmów znalazły się również „Szklane negatywy” Jana Borowca oraz „Zabawa w chowanego” Tomasza Sekielskiego. Widzowie swoją nagrodę przyznali Ireneuszowi Skruczajowi za film „Obłoki śmierci. Bolimów 1915”.
Jury
konkursu reportaży telewizyjnych –
Monika Meleń, Tomasz Patora, Piotr Szczepański - główną nagrodę przyznali
Grzegorzowi Kuczkowi, autorowi reportażu „Mamo wracaj”, za rzetelność
dziennikarską i odwagę w podjęciu trudnego tematu, a także za realny wpływ na
losy bohaterów, którym dzięki interwencji dziennikarskiej udało się zmienić
swoje życie na lepsze.
Alicja Grzechowiak otrzymała drugą nagrodę (a także nagrodę widzów) za reportaż „Opowiem o moim życiu”, w którym „przy pomocy subtelnej, dziennikarskiej obserwacji autorka nie tylko uwypukliła wyjątkową radość życia bohaterki, ale też przeniosła jej optymizm w serca wrażliwych odbiorców”. Wyróżnienia przypadły Bożydarowi Pająkowi za „Popytkę” oraz Kai Kraskce i Mateuszowi Mękarskiemu za „Genowewę”.
Nagrodę główną w konkursie reportaży radiowych, ufundowaną przez Prezesa Zarządu Radia Łódź SA Dariusza Szewczyka, otrzymała Magdalena Świerczyńska-Dolot z Radia Gdańsk SA, za „Kiedyś Ci o tym opowiem". Jurorzy - Katarzyna Błaszczyk, Monika Hemperek, Agnieszka Pacho, Dariusz Szewczyk, Waldemar Wiśniewski - docenili autorkę za to, że poprzez historię jednej rodziny, pozwoliła słuchaczom inaczej spojrzeć na sprawy, które emocjonują dziś Polaków.
Nagrodę specjalną przyznano Annie Dudzińskiej za reportaż „Trucicielka, żywicielka", zrealizowany dla Radia Katowice SA, za to, jak połączyła dwie pandemie – ołowicy i koronawirusa, z trudną śląską historią. Publiczność najwyżej oceniła Marcina Pośpiecha za „Uciekając z Wuhan”, zrealizowany dla Programu 3 Polskiego Radia SA.
Wśród
wyróżnionych (nagrodami Tygodnika „Angora”) znalazł się oprócz dwóch zwycięskich
również reportaż Agnieszki Szwajgier i Adama Bogoryja-Zakrzewskiego ze Studia
Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia S.A. „Bilet powrotny proszę...”. Wszystkie reportaże
są dostępne bezpłatnie do końca tygodnia na stronie festiwalu.