Grażyna Popowicz – w stronę młodego widza

Grażyna Popowicz urodziła się 31 października 1950 roku w Koszalinie. Jest absolwentką filologii polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego (1974), a także Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (1980). Pierwszy rok studiów reżyserskich odbyła w moskiewskim WGiK-u.

Jako asystent reżysera zadebiutowała na planie „Przepraszam, czy tu biją?” (1976) Marka Piwowskiego. W 1987 roku zadebiutowała średniometrażową fabułą telewizyjną „Co to konia obchodzi?”, utrzymaną w groteskowej poetyce opowieścią o konwoju robotników wiozących wielki transformator na drugi koniec Polski, w tym samym czasie podobna ekipa jedzie z identycznym urządzeniem w stronę przeciwną. Krytyczne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość spowodowało, że film został wyemitowany dwa lata później.

Kolejny film telewizyjny – „Baśń o Pączkowej” (1996) – rozgrywający się w małomiasteczkowym sierocińcu, którego małoletni pensjonariusze zbierają złom i butelki, by spełnić swe marzenia, czyli zjeść pomarańczę albo pączka, czekał na telewizyjną premierę cztery lata. Ta wzruszająca opowieść oparta była na opowiadaniu Zbigniewa Brzozowskiego pochodzącego ze zbioru „Dycha z Kopernikiem”, podobnie jak następne telewizyjne filmy Popowicz – „Liceum czarnej magii” (1998) i „Dom Pirków” (1998). Oba rozgrywają się w Domach Dziecka, w których rzeczywistość miesza się z fantazją. Podczas konkursu polskiego 16. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmów dla Dzieci „Ale Kino” w Poznaniu (1998) „Dom Pirków” został uhonorowany dwiema statuetkami Poznańskich Koziołków. Trafiły one do Mariusza Bieleckiego jako odtwórcy najlepszej roli dziecięcej oraz Barbary Komosińskiej, autorki najlepszej scenografii.

Grażyna Popowicz ma na swym koncie także kilka filmów dokumentalnych, m.in. „0,2 sek.” (1990) i „Chleb dla ciała” (1992).