"Zwyczajny kraj" na festiwalu IDFA

Amsterdamski Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych IDFA jest największym i jednym z najważniejszych festiwali dokumentalnych na świecie.

Do sekcji Best of Fests co roku zapraszane są najlepsze filmy ostatniego sezonu. Jednym z 30 takich głośnych i nagradzanych tytułów jest polski „Zwyczajny kraj” w reżyserii Tomasza Wolskiego. Film premierowo został pokazany na festiwalu Visions du Reel, gdzie zdobył Jury Prize Clinique de Genolier. Polska premiera filmu miała miejsce na 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym, gdzie film Wolskiego został nagrodzony Złotym Lajkonikiem.

Film, który wyprodukowała Kijora Film, za pomocą materiałów archiwalnych opowiada historię zwyczajnych obywateli PRL podsłuchiwanych przez służby bezpieczeństwa. Byli wszędzie, starając się pozostać niewidzialnymi. Filmowali z ukrycia w restauracjach, ulicy, sklepach. Na jednym z osiedli domków jednorodzinnych zarejestrowali nielegalną rozlewnie paliwa. Innym razem uchwycili nieudane wodowanie statku MIR (pokój po rosyjsku) lub Fidela Castro grającego w koszykówkę z krakowską drużyną. Nagrali spotkanie kochanków w hotelu oraz spotkanie redakcyjne w polskiej telewizji, gdzie dziennikarze rozmawiali o propagandzie. Czasami oficerowie rejestrowali przesłuchania, podczas których szantażując łamali przesłuchiwanego i zmuszali do współpracy. Kiedy indziej próbowali wyciągnąć szczegółowe informacje o jej codziennych wydatkach, włączając rodzaj mięsa i ilość masła. Podsłuchiwali rozmowy telefoniczne mężczyzny z kolegą w Oslo, u którego zamówił maść hemoroidy, której w kraju nie było można kupić. Filmowali zamieszki, podczas których ludzie rzucali w nich koszami na śmiecie. Nagrali też własne, dramatyczne rozmowy podczas oblężenia komisariatu milicji, który strajkujący podpalili. Uwięzieni prosili o pomoc, które nie mogła nadejść.

Wszystkie tytuły zakwalifikowane do sekcji można znaleźć tutaj.

"Zwyczajny kraj", reż. Tomasz Wolski