Ireneusz Engler – dokument przede wszystkim

Choć jest absolwentem Wyższej Szkoły Ekonomicznej, swe zawodowe życie związał – jako scenarzysta i reżyser – z telewizją i kinematografią. Jest przede wszystkim wytrawnym dokumentalistą, wiele jego filmów zostało uhonorowanych prestiżowymi nagrodami festiwalowymi, m.in. „Jedyna” (1978) – Brązową Fregatą na Festiwalu Filmów Morskich w Szczecinie (1978), „Sierpień” (1980) – Brązowym Lajkonikiem na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1981), „Stadion, czyli żywot Józefa” (1985) – Grand Prix na Festiwalu Filmów Społeczno-Politycznych w Łodzi (1986) oraz Srebrnym Lajkonikiem w Krakowie (1986), „Złe zachowanie” (1986) – II Nagrodą w kategorii filmu krótkiego na Młodym Kinie Polskim w Gdańsku (1988), Nagrodą za najlepszy film o teatrze i Nagrodą Publiczności na Przeglądzie Filmów o Sztuce w Zakopanem (1988) oraz wyróżnieniem na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych w Lipsku (1987). „Memento grudniowe 1970” (1971), przejmujący montaż materiałów filmowych i fotograficznych odtwarzających przebieg wydarzeń w Gdańsku i Gdyni w grudniu 1970 roku, przyniósł mu Złoty Ekran, przyznawany przez tygodnik „Ekran”.

W 1993 roku zadebiutował średniometrażową fabułą telewizyjną „Śliczna dziewczyna”, a następnie zajął się realizacją odcinków popularnych seriali: „Radio Romans” (1994-1995), „Złotopolscy” (1997-2010), „Kryminalni” (2004-2008) i „Pierwsza miłość” (2004-2019). Ma na swoim koncie również jeden film… animowany – żartobliwą „Kapustę” (1987), zrealizowaną w warszawskim Studiu Miniatur Filmowych.