Zmarłego żegnała rodzina oraz liczne grono przyjaciół i ludzi kultury, w tym m.in.: Jacek Bromski, Marcin Kot Bastkowski, Daniel Olbrychski, Iga Cembrzyńska, Feliks Falk, Irena Karel, Maciej Karpiński, Bożena Stachura, Michał Kwieciński, Helena Norowicz, Zbigniew Buczkowski.
- To bardzo smutne pożegnanie.
Odszedł wybitny artysta, świetny reżyser i scenarzysta, serdeczny kolega,
człowiek obdarzony nieprzeciętną inteligencją, wielkim poczuciem humoru,
dowcipny, czasami nawet złośliwy, ale zawsze starający się zrozumieć ludzi, z
życzliwością traktujący swoich bohaterów – wspominał zmarłego Jacek Bromski, Prezes
SFP. -Jego osobowość znajdowała odzwierciedlenie w filmach, zarówno tych
kręconych samodzielnie, jak i tworzonych wraz z bratem Andrzejem – mówił dalej
Prezes SFP. Podobnie jak w Czeskiej Nowej Fali, ulubioną formą braci
Kondratiuków była stylizacja na dokument. Stronili od skomplikowanych fabuł i w
filmach zrealizowanych w latach sześćdziesiątych opowiadali o zwykłych, wręcz
nieciekawych ludziach żyjących w nieciekawym świecie. A robili to z ironicznym
humorem i charakterystyczną melancholią i nieodzowną dawką ciepła – kontynuował
Jacek Bromski. - Bezkompromisowy artysta, który szedł własną ścieżką pożegnał
się z nami filmem „jak pies z kotem”, osobistą, niezwykle wzruszającą
opowieścią o odchodzeniu starszego brata Andrzeja. To prawdopodobnie jago
najlepszy film, szkoda, że ostatni. Żegnaj Januszu! – podsumował Bromski.
Fot. Borys Skrzyński/SFP.
W liście pożegnalnym Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotr Gliński napisał: „żegnamy dzisiaj jednego z najznakomitszych twórców klasyki polskiej kinematografii, artystę, w którego twórczości dominowały naturalność, autentyczność, pasja i talent. Żegnamy zaangażowanego w rozwój kina artystę, doskonałego obserwatora rzeczywistości, który w sposób mistrzowski potrafił wykreować prawdziwe dzieło niedające się w prosty sposób zaszufladkować”. Wskazał, że w biografii artysty „znajdziemy dokonania reżyserskie, ale też scenariusze filmowe stanowiące oryginalny wyraz kompletnych umiejętności związanych z integracją obrazu i tekstu w sztukach audiowizualnych”.
Najbardziej znanymi filmami Janusza Kondratiuka są m.in. "Dziewczyny do wzięcia" (1972) z Ewą Pielach, Reginą Regulską oraz Ewą Szykulską, „Niedziela Barabasza" (1971) z Anną Seniuk i Zdzisławem Kuźniarem w rolach głównych, „Czy jest tu panna na wydaniu?” (1976, „Złote runo” (1996) ze Zbigniewem Buczkowskim i Zbigniewem Mazurkiem, a także „Milion dolarów”, opowieść o urzędniczce bankowej i jej mężu, w której wystąpili m.in. Kinga Preis, Tomasz Karolak, Joanna Kulig i Jakub Gierszał. Ostatnim filmem Janusza Kondratiuka był "Jak pies z kotem", poświęcony pamięci zmarłego brata. W roli Janusza wystąpił Robert Więckiewicz, a jego żony Beaty — Bożena Stachura. Andrzeja zagrał Olgierd Łukaszewicz, a jego żonę Igę Cembrzyńską — Aleksandra Konieczna.
Uroczystość pogrzebowa odbyła się 14 października w Kościele Środowisk Twórczych na Placu Teatralnym w Warszawie. Janusza Kondratiuka pochowano na Powązkach Wojskowych.