Kameralne Lato mocno branżowe, czyli regiony i debiuty

Agnieszka Smoczyńska, fot. Dominik Musiałek

Wprowadzenie do Kameralnego Lata części branżowej to inicjatywa dyrektorek imprezy – Ady Bogdziewicz i Karoliny Adamczyk. Ada Bogdziewicz od początku związana z Mazowieckim Funduszem Filmowym znakomicie czuje potrzeby lokalnych, regionalnych środowisk filmowych, zna również problemy i wyzwania stojące przed początkującymi filmowcami. Obie panie dyrektor wykonały ogromną pracę, ściągając do Radomia około 70 twórców, głównie ludzi młodych, prezentujących swoje krótkie metraże i pitchujących nowe projekty.

Program radomskiego industry to bite cztery dni (10-13 lipca) wypełnione wykładami, spotkaniami, pitchingami i projekcjami. Sekcja industry w Radomiu działa dopiero od 2018 roku, ale tak jak w zeszłym roku miała jeszcze dość skromny, choć profesjonalny wymiar, tak w  tym roku okazała się autentyczną platformą spotkań profesjonalistów z branży filmowej.

Do Radomia zjechali przedstawiciele kilku regionalnych funduszy filmowych – z Łodzi, Krakowa, Mazowsza, Śląska, Krakowa. Położony kilkadziesiąt minut od Warszawy Radom jest dość wygodnym miejscem spotkań, zwłaszcza, że obecnie dysponuje bardzo dobra infrastrukturą – obok wspierającej festiwal od wielu lat Wyższej Szkoły Handlowej, od kilku lat w organizację Kameralnego Lata włączyło się Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia. Jego piękne, nowoczesne i przyjazne wnętrza okazują się znakomitą przestrzenią do organizacji spotkań branżowych.

Wenancjusz Szuster (Łódź Film Commission), Szymon Witkowski (RFF w Krakowie), wiceprezydent Radomia Konrad Frysztak, fot. Przemysław Skrzydło

Stowarzyszenie Filmforum oraz fundacja Kosmopolis od trzech lat organizują cykl szkoleń i konferencji InterfilmLab, poświęcony dystrybucji i obiegowi europejskiej produkcji audiowizualnej.  Wykład inauguracyjny na temat międzynarodowego obiegu VOD wygłosił dr hab. Marcin Adamczak (UAM, UG). Temat ten był zresztą leitmotivem tegorocznych wykładów, powrócił bowiem ostatniego dnia: Marcin Adamczak wraz z Zuzanną Pawłowską (VOD TVP) przekazali uczestnikom kawał solidnej wiedzy na temat polskiego rynku VoD w praktyce.
 
Seminarium szkoleniowe ośrodka Enterprise Europe Network przy Sieci Badawczej ŁUKASIEWICZ – IMBiGS poświęcone było z kolei crowdfundingowi w w przemysłach kreatywnych. Marta Karnkowska, prowadząca wykład, przekazała nam cenne dane i informacje na ten temat, dlatego lada dzień wrócimy do tego szalenie dziś aktualnego tematu.

Łukasz Długołęcki, Magdalena Kamińska, Jerzy Kapuściński, Ewa Szwarc, Anna Wróblewska, fot. Przemysław Skrzydło

 
Największym powodzeniem wśród gości cieszyły się branżowe spotkania z praktykami. Kilkudziesięciu młodych filmowców przybyło na spotkanie z producentami filmowymi: Ewą Szwarc (TVP oraz Kosmos Film),  Łukaszem Długołęckim (Fundacja NUR), Magdaleną Kamińską (Balapolis) i Jerzym Kapuścińskim (Studio Munka SFP). Spotkanie to ujawniło wielość oczekiwań i swoistych „polityk” producenckich. Każdy producent ma swój osobny system poszukiwania projektów branżowych – od rozwijania pomysłów w duetach z reżyserem, poprzez udział w pitchingach czy w regularnych systemach naboru, tak jak w przypadku Studia Munka czy TVP. Wiele pytań z sali dotyczyło Programów dla Młodych Twórców jak „30 Minut” czy „60 Minut”.  Jerzy Kapuściński podkreślał, że dla Studia Munka nie ma żadnych ograniczeń tematycznych i formalnych poza granicą wieku – Studio powstało bowiem jako swoisty start-up młodych twórców.  Kwestią, która wywołała największe emocje, była sprawa mikrobudżetów, poruszona przez Damiana Kocura. Reżyser zwrócił uwagę, że jest duża różnica między niskim budżetem pierwszych „sześćdziesiątek” Munka (ok. 1 mln 300) a programem Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, zakładającym budżety w okolicach 700 tys. Na sali nie było niestety przedstawicieli PISF, ale ramy programu są dość dobrze znane. Finansowe założenia programu mogą budzić wątpliwości, ale, jak słusznie zauważyli uczestnicy dyskusji, każdy film niskobudżetowy planuje się inaczej, trzeba zatem poczekać do pierwszych efektów programu.

Swoistym clu programu industry były prowadzone przez Błażeja Hrapkowicza pitchingi scenariuszy oraz projektów w developmencie (wśród nich m.in. „Kolorowe łzy” Karoliny Bielawskiej ze Studia Munka). Goście festiwalu mogli wziąć udział w szkoleniu pitchingowym Artura Wyrzykowskiego.  Obecność licznych przedstawicieli regionalnych funduszy filmowych była okazją do organizacji dwóch spotkań na temat RFF-ó, lokacji i współpracy na linii miasta – producenci. Panele te zreferujemy w osobnym artykule. 

Radomskie Klasyki na Starym Mieście, fot. Dominik Musiałek

W ostatni dzień festiwalu Sekcja Młodych Producentów zaprosiła filmowców na śniadanie networkingowe, a po południu goście w towarzystwie działaczy radomskiego Stowarzyszenia Droga Mleczna wybrali się na wycieczkę po nieogranych filmowo, nieoczywistych plenerach Radomia. I to nie byle jak, gdyż w starych autach, którymi przewieźli ich członkowie bractwa Radomskie Klasyki, od lat współpracujący z Kameralnym Latem. 

Wycieczka lokacyjna, wśród gości m.in. szefowa jury Agnieszka Smoczyńska

  Jednocześnie pod opieką profesjonalnych twórców filmowych oraz policjantów z Komendy Wojewódzkiej Policji odbywały się warsztaty  (finansowane m.in., z programu Erasmus+ ), efektem których jest seria filmów o tematyce prewencyjnej. To specyfika Kameralnego Lata, jedynego festiwalu w Polsce organizowanego z Policją. Do Radomia zjechała blisko setka warsztatowiczów z Polski, Węgier, Niemiec, Francji i Włoch. Efekty ich pracy mogliśmy poznać podczas gali zakończenia 13 lipca 2019 roku w kinie Helios.