10-lecie Lubelskiego Funduszu Filmowego

– Lublin jest miastem, które doskonale prezentuje się na małym i na dużym ekranie. Filmowców przyciąga do nas urok Starego Miasta i współczesna architektura, bogata historia Lublina i opowieści o niezwykłych mieszkańcach naszego miasta, takich jak choćby bohater filmu „Carte blanche”. Dzięki istnieniu Lubelskiego Funduszu Filmowego możemy pracować z wybitnymi filmowcami. W ten sposób docieramy w miejsca, gdzie tradycyjne formy promocji by się nie sprawdziły. To doskonała szansa na budowanie wizerunku ważnego i rozpoznawalnego miasta na mapie europejskiej kultury w Polsce i na świecie – mówi Krzysztof Żuk, Prezydenta Miasta Lublin.

Lubelski Fundusz Filmowy działa już 10 lat, w tym czasie stawiał na realizacje projektów o Lublinie i promocję miasta. Dzięki niemu powstało 30 produkcji, które wsparł kwotą ponad 4 milionów złotych, połowę tych pieniędzy filmowcy zostawili w Lublinie. W castingach, które organizował LFF uczestniczyło około 10 tysięcy mieszkańców Lublina, w filmach zagrało ponad tysiąc lubelskich statystów i aktorów. Produkcje Lubelskiego Funduszu Filmowego, które przyniosły miastu największą promocję w Polsce i zagranicą to m.in.: "Volta" Juliusza Machulskiego, „Carte blanche” Jacka Lusińskiego, "Panie Dulskie" Filipa Bajona, serial TVP „Wszystko przed nami” czy film animowany „Ta cholerna niedziela".

Oprócz wsparcia finansowego LFF organizuje plany filmowe, znajduje lokacje, przeprowadza castingi, koordynuje działania służb miejskich, zabezpiecza pracę filmowców oraz stale współpracuje z producentami i reżyserami na rynku polskim oraz zagranicznym. Beneficjentami takiej pomocy były m.in.: produkcje: „Wojenne dziewczyny” (serial TVP), „Drogi wolności” (serial TVP), "Kamienie na szaniec" Roberta Glińskiego i pierwszy polski serial Netflixa „1983”.

Fot. Lubelski Fundusz Filmowy.

– Polskie Fundusze Filmowe coraz częściej wchodzą w projekty, które nie dotyczą bezpośrednio ich regionów czy miast, lecz są wybitne ze względu na tematykę, scenariusz, reżyserię oraz obsadę – słowem wysoką kulturę filmową. Takim przykładem jest „Ida” oraz „Zimna wojna”, dofinansowane przez Łódź, Katowice, Rzeszów. Cel promocyjny osiągnięto w ten sposób nie tylko wśród widzów w Polsce, lecz na całym świecie. W tę stronę skierowana będzie też strategia LFF na nadchodzące lata, zamiast promocji Lublina poprzez wizerunek miasta, gdzie Lublin jest jednym z miejsc akcji, do mniej dosłownych form artystycznych – mówi Grzegorz Linkowski, szef Lubelskiego Funduszu Filmowego.

Pierwszym takim projektem LFF jest produkcja o mistyku i prekursorze ekumenizmu ks. Janie Ziei. „Zieja” w reżyserii Roberta Glińskiego opowie o przełomowych wydarzeniach w życiu księdza na tle najważniejszych momentów historycznych Polski w ubiegłym wieku: od walki o niepodległość w 1922 roku, po wybór Jana Pawła II w 1978 roku.

LFF nie rezygnuje z promowania Lublina poprzez jego historię, kulturę oraz losy mieszkańców. Takim projektem jest dokument w reżyserii Andrzeja Titkowa pod tytułem „Lublinerzy”. Projekt powstaje w oparciu o Zjazd Lublinerów (Lubliner Reunion 2017), wydarzenie zorganizowane przez Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN” w roku 700-lecia Miasta Lublin. Obraz pokaże niezwykłe życiorysy pięciu potomków lubelskich Żydów, których rodziny zginęły podczas Zagłady, a oni rozproszyli się po całym świecie. Przyjmując zaproszenie na Zjazd Lublinerów przybywają do swojej starej ojczyzny, by podążać za cieniami zapomnianych przodków. Wszędzie – w starych, archiwalnych księgach, w cegłach domów i pęknięciach bruku – szukają śladów tych, którzy odeszli. W spotkaniach Zjazdu Lublinerów w lipcu 2017 roku uczestniczyło ponad 200 osób z całego świata.

Lubelski Fundusz Filmowy wspiera również młodych twórców, którzy chcą realizować swoje projekty na terenie miasta. Przykładem jest krótkometrażowy film fabularny o Janie Gilasie pt. „Bomba i Pan Jan”, tworzony przez Marka Ułana-Szymańskiego, studenta Warszawskiej Szkoły Filmowej. Krótki metraż opowiada o bohaterskim wyczynie Jana Gilasa. Lubelski woźny wsławił się 9 września 1939 roku wyniesieniem z Ratusza niewybuchu podczas niemieckiego nalotu na Lublin. Choć uratował tym wiele osób sam niestety zmarł po wyniesieniu bomby, najprawdopodobniej na skutek zawału serca. Do napisania scenariusza zainspirowało autora zdjęcie wykonane przez Edwarda Hartwiga, na którym martwy Gilas trzyma niewypał. Jak pisze autor, odnalazł tam „demoniczny tragizm historii i preludium do hekatomby jaką będzie II wojna światowa. Lecz z drugiej strony, to zdjęcie jest portretem humanitaryzmu i siły ducha”. Akcja filmu skupia się na tragicznym dla Lublina poranku zgodnie z dramaturgiczną zasadą jedności miejsca i czasu. Fabuła zamknie się w jednej lokacji. Zdjęcia do filmu planowane są na maj 2019 roku.

Więcej informacji o Lubelskim Funduszu Filmowym można znaleźć na stronie:
https://lublin.eu/lublin/lubelski-fundusz-filmowy/