Polskie animacje w Ottawie

Międzynarodowy Festiwal Animacji w Ottawie (OIAF), jest najstarszym i zarazem najważniejszym festiwalem filmowym, skupiającym się na animacji w Ameryce Północnej. Kanadyjski festiwal pierwszy raz ruszył w roku 1976 wraz z pierwszą edycją organizowanego wówczas co dwa lata Międzynarodowego Festiwalu Animacji.

W tegorocznej edycji festiwalu do udziału zgłoszono 2469 filmów z 84 krajów, z pośród których wybrano tylko 117 tytułów. W sekcjach pozakonkursowych znalazły się cztery polskie animacje krótkometrażowe: "III" Marty Pajek, "Na zdrowie" Pauliny Ziółkowskiej, "Nie masz dystansu" Kariny Paciorkowskiej i "Nebula" Marcina Nawrotki.

"III" Marty Pajek zakwalifikował się do konkursu krótkometrażowych fabuł. Wyprodukowany przez Animoon film jest trzecią częścią tryptyku „Figury niemożliwe i inne historie”. "III" to portret kobiety w niełatwej i wyczerpującej relacji z mężczyzną, która przyciąga i odpycha z jednakową siłą.

„Na zdrowie!” Pauliny Ziółkowskiej trafił do sekcji krótkometrażowych filmów studenckich. Animacja opowiada o ludziach czekających na przystanku autobusowym w słoneczny dzień. Nagle kolejne osoby zaczynają kichać. Wybucha epidemia. W chaosie kichnięć okazuje się jednak, że najgorzej jest pochorować się na samego siebie.

W tej samej kategorii, co film Pauliny Ziółkowskiej, zostanie zaprezentowana animacja "Nie masz dystansu" Kariny Paciorkowskiej. Film, choć utrzymany w kolorowej stylistyce jest niezwykle gorzką opowieścią o trudach życia codziennego kobiet.

Animacja "Nebula" Marcina Nawrotki znalazła się w konkursie krótkometrażowych filmów niefabularnych. Abstrakcyjna produkcja łączy w sobie animację 3D i nagrania muzyków jazzowych przeniesionych do filmu za pomocą niezwykle czasochłonnej techniki rotoskopu.

Listę filmów wszystkich zakwalifikowanych filmów można poznać tutaj.