Marcin Radomski: Jaka jest geneza filmu „Na zdrowie”?
Paulina Ziółkowska: Film powstawał, gdy się rozchorowałam. Moje ciało bardzo entuzjastycznie podchodzi do wszelkich chorób. I czasem funduje mi długie pobyty w łóżku. Podczas jednego z takich przedłużających się wylegiwań „wyleżałam” też film. Miałam dużo czasu na rozmyślania, a grypa zaczęła mocno wpływać na moje relacje z innymi ludźmi. Oprócz tego zawsze fascynowało mnie jak płynna jest osobowość, jak różnie zachowujemy się w zależności z kim rozmawiamy czy przebywamy w jednym pomieszczeniu. Właśnie z tych międzyludzkich interakcji, współoddziaływań zrodził się pomysł na „zarażanie” sobą nawzajem.
W takim razie otaczająca rzeczywistość bardzo inspiruje twórcę filmu animowanego.
Film jest dla mnie rodzajem komunikacji, ale też
narzędziem, przez które próbuję zrozumieć świat. Przyglądam
się otaczającej rzeczywistości i jeżeli napotykam coś, co mnie
intryguje, czego nie jestem wstanie do końca pojąć, do czego nie
wiem jak podejść zaczynam robić o tym film.
Z jakich technik animacji korzystałaś?
W całości zrealizowałam na komputerze. Po raz pierwszy w życiu nie tknęłam nawet papieru. Mam nadzieje że ostatni, bo moje pośladki źle znoszą siedzenie przed komputerem.
Ko jest dla Ciebie mistrzem animacji?
Miałam wielkie szczęście, jeżeli chodzi o nauczycieli. Najpierw trafiłam pod opiekę Piotra Dumały, który był dla mnie zawsze wielkim źródłem inspiracji, a niedawno moim opiekunem został Gil Alkabetz. Chciałabym jeszcze spotkać na swojej drodze Priita Parna.
W jaki sposób współpracowałaś z opiekunami artystycznymi filmu Piotrem Dumałą i Piotrem Milczarkiem?
Są niesamowitymi pedagogami. Piotr Dumała odnosi się z szacunkiem do każdego studenta. Stara się nie oceniać, nie krytykować, ale wskazywać najlepszą drogę. Jego korekty to długie rozmowy, morze pomysłów i szukanie sedna filmu.
Jak wspominasz doświadczenia szkolne - grafikę na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu i animację w Szkole Filmowej w Łodzi?
Grafikę wspominam jako serię nieprzespanych nocy, ale cenię bardzo łatwość w rysowaniu jaką stamtąd wyniosłam. Nauka w obu szkołach bardzo się uzupełnia. Na grafice, na zajęciach ze sztuki mediów, nacisk kładziony był głównie na poszukiwania formalne, eksperymenty, stronę wizualną. Natomiast w Szkole Filmowej w centrum zainteresowania znajduje się historia i sposób opowiadania filmu.
Udział w w konkursie Generation 14plus Berlinale to duży sukces dla młodej reżyserki.
Zdecydowanie. Skakałam ze szczęścia przez pół nocy.
Jakie masz plany na przyszłość?
Robienie filmów.
Zwiastun animacji:vimeo.com/246892236
"Na zdrowie!" w reżyserii Pauliny Ziółkowskiej powstał w Szkole Filmowej w Łodzi. Warto przypomnieć, że "Wieża. Jasny dzień" Jagody Szelc wyprodukowany został przez Studio Filmowe
Indeks działające przy Szkole Filmowej w Łodzi. Film znalazł się wśród 44 filmów z całego świata
pokazanych w prestiżowej sekcji FORUM 68. Międzynarodowego Festiwalu
Filmowego w Berlinie.
68. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie potrwa do 25 lutego 2018.