PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU
WYDARZENIA
  31.03.2017
Halina Paszkowska, operator dźwięku i wieloletni członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich, zmarła 26 marca 2017 roku w Warszawie. Miała 89 lat. Laureatka Nagrody Stowarzyszenia Filmowców Polskich za całokształt dokonań artystycznych. Uroczystość pogrzebowa odbyła się 31 marca 2017 roku na Cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie.
Zmarłą żegnała rodzina oraz liczne grono przyjaciół i współpracowników w tym m.in. Nikodem Wołk-Łaniewski, Andrzej Haliński i Marcel Łoziński. Przy grobie, według rodzinnej tradycji, odmówiono modlitwę Kadisz.

Halinę Paszkowską wspominał Wołk-Łaniewski: - Czuję się zaszczycony, że mogę tutaj w Państwa obecności żegnać Halinę. Przypuszczam, że niemal każdy chciałby tutaj stanąć i podzielić się uczuciem radości, że ją znał. (…) Halina była osobą zdecydowaną, w pewnym sensie surową, bardzo punktualną i precyzyjną. Była szybka w podejmowaniu decyzji, a jednocześni bardzo rzeczowa. Nigdy nie powiedziała nie. My, jako dźwiękowcy, znaliśmy wyniki jej pracy. Najwięcej mogą o niej powiedzieć Ci, którzy współpracowali z nią na planie. Poznając jej fachowość zauważyli w jaki sposób ona pracuje i kontaktuje się ze światem. Wtedy właśnie wychodziły te cechy, które ludzie podkreślali – jej ciekawość świata oraz umiejętność rozmawiania i słuchania ludzi. Obecność na planie filmu dokumentalnego jest bardzo stresująca. Ona potrafiła łączyć ekipę z ludźmi. Dzięki temu powstawały wspaniałe filmy. A to są setki tytułów. (…) Zawsze była uśmiechnięta. Spotykając się tutaj na smutnej uroczystości, uśmiechamy się myśląc o niej. Myślimy o niej ciepło i patrząc na zdjęcia, widzimy osobę, która przeżyła życie szczęśliwie. Okazuje się, że było możliwe przeżyć bardzo pracowite życie i być szczęśliwą. Miała zawód inżynierski, a weszła w świat humanistyczny. Miała w sobie szacunek dla drugiego człowieka i to było widoczne przy realizacji filmów dokumentalnych. Cieszmy się, że poznaliśmy człowieka tak radosnego i tak kochającego życie. Dziękuję rodzinie, że pomogła jej być taką, jaka była. Myślę, że to działało dwie strony – dodawał Wołk-Łaniewski.

Z mównicy odczytano również list Romana Polańskiego, który nie mógł zjawić się na uroczystości osobiście - skierowany do męża zmarłej: - Marian, kochany - strasznie, strasznie mi smutno. Mam piękne i wspaniałe wspomnienia z pracy z Haliną. Myślę o Was obojgu i pozdrawiam najserdeczniej – pisał Polański.


Halina Paszkowska urodziła się 10 czerwca 1927 roku w Warszawie. Ma za sobą 55 lat pracy w kinematografii polskiej – od roku 1952 do 2007. Udźwiękowiła ponad 200 filmów dokumentalnych, około 20 fabularnych i liczne wydania Polskiej Kroniki Filmowej. Kariera zawodowa Haliny Paszkowskiej nabrała rozpędu, gdy sztuka zrzucała z siebie gorset socrealizmu i rodziła się Polska Szkoła Filmowa, a w dokumencie – „czarna seria”. Paszkowska trafiła z mikrofonem na plan zdjęciowy arcydzieł Szkoły: udźwiękowiła „Eroicę” i "Zezowate szczęście" Andrzeja Munka oraz „Nóż w wodzieRomana Polańskiego. Jej nazwisko związane jest z czarną serią. Nagrała dźwięk do czołowych filmów tego nurtu, takich jak: „Uwaga chuligani” i „Dzieci oskarżają” Jerzego Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego, "Warszawa 1956" Jerzego Bossaka i Jarosława Brzozowskiego, „Gdzie diabeł mówi dobranoc” i „Ludzie z pustego obszaru” Kazimierza Karabasza i Władysława Ślesickiego.

Wszystkie te filmy powstały w Wytwórni Filmów Dokumentalnych (dziś: i Fabularnych) w Warszawie. Podobnie jak większość kolejnych udźwiękowionych przez Paszkowską, w tym arcydzieło Karabasza – "Muzykanci". - WFD to był mój drugi dom – mówiła Paszkowska. - Zdarzało się, że przychodziłam na Chełmską trzy razy w ciągu dnia, a potem jeszcze w nocy na nagrania. Nieraz zabierałam ze sobą kilkuletnią córkę Joasię. Na szczęście mieszkałam blisko Wytwórni. Jestem też wdzięczna mężowi za to, że zaakceptował mój zwariowany tryb życia.

W drugiej połowie lat 70. i u progu 80. Paszkowska współpracowała jako operator dźwięku z reżyserem Marcelem Łozińskim przy jego głośnych filmach, krytycznych wobec PRL: "Jak żyć", „Egzaminie dojrzałości” (wspólnie z Iwanką Kunewą), „Próbie mikrofonu”. - Halina zawsze mi imponowała – mówi Łoziński. - Prawdziwą maestrią, ciepłem w kontaktach z bohaterami, tak pomocnym w czasie zdjęć, autorskim traktowaniem każdego filmu. Ale dopiero przy realizacji dokumentu „Wszystko może się przytrafić” zrozumiałem, jak bardzo Halinka jest bojowa. Rejestracja dźwięku o jaką prosiłem była teoretycznie nie do zrobienia. Nie doceniłem odwagi i determinacji Halinki. Przewalczyła wszystkie trudności techniczne i nagrała wspaniały dźwięk.

Paszkowska przywiązywała dużą wagę do pracy w Polskiej Kronice Filmowej. - Byłam z magnetofonem w centrum spraw, które działy się w Polsce, byłam uchem historii – mówiła. „Uchem historii” stała się też rejestrując dźwięk do słynnych dokumentów o przełomowych wydarzeniach z lat 80.: „Robotników’ 80” Andrzeja Chodakowskiego i Andrzeja Zajączkowskiego, „Chłopów’81” i „Górników ’88” Andrzeja Piekutowskiego.

Halina Paszkowska została odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz – za piękną kartę zapisaną w Powstaniu Warszawskim – Krzyżem Powstańczym. W 2010 roku otrzymała Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za całokształt dokonań artystycznych.

Albert Kicińśki
Ostatnia aktualizacja:  3.04.2017
Zobacz również
fot. Borys Skrzyński/SFP
Agata Chodyra: wśród dźwięków filmu
Michał Oleszczyk: Potrzeba spokojnej rozmowy
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll