Camerimage: Vittorio Storaro o cyfrowych zdjęciach

W programie tego dnia oczywiście nie zabrakło konkursowych projekcji. Z samego rana widzowie festiwalowi mogli obejrzeć niezwykły, antropologiczny film "Tanna" Martina Butlera i Bentleya Deana. Po południu kinomani podziwiali "Mroczne bestie", koprodukcję grecko-kolumbijsko-argentyńską w reżyserii Felipe Guererro. Natomiast wieczorową porą, widzowie po raz pierwszy w kraju mieli okazję obejrzeć pokazy zaskakującego dramatu "Moonlight" Barry'ego Jenkinsa.

Nieodłączną częścią festiwalu Camerimage są warsztaty dla młodych adeptów sztuki operatorskiej. Jednym z nich było mistrzowskie wystąpienie Vittorio Storaro, autora zdjęć do ostatniego filmu Woody'ego Allena "Śmietanka towarzyska", który miał chwilę, by porozmawiać na temat pracy przy komedii Nowojorczyka.

Vittorio Storaro urodził się 24 czerwca 1940 w Rzymie. Jest synem operatora projektora kinowego. Fotografią zainteresował się mając 11 lat, w wieku osiemnastu lat rozpoczął studia w rzymskiej szkole filmowej Centro Sperimentale di Cinematografia. Jako operator debiutował w 1968 r. filmem "Giovinezza, giovinezza". "Strategią pająka" z 1970 r. rozpoczął wieloletnią współpracę z reżyserem Bernardo Bertoluccim. Swojego pierwszego Oscara otrzymał w 1980 r. za zdjęcia do filmu "Czas Apokalipsy" Francisa Forda Coppoli. Nagrodę Akademii odbierał jeszcze dwukrotnie, za filmy "Czerwoni" i "Ostatni Cesarz". Współpracował z firmą Rosco przy produkcji kolorowych filtrów żelowych o nazwie "The Storaro Selection". Jest twórcą formatu obrazu nazywanego "Universal". Był najmłodszą osobą, która otrzymała nagrodę za osiągnięcia życia przyznawaną przez American Society of Cinematographer.


Kadr z filmu "Śmietanka towarzyska", fot. Kino Świat.

- W filmie, takim jak "Śmietanka towarzyska" ważna jest gra światłem i cieniem. Ważne jest, by w widzu wymusić konkretne emocje - mówił Storaro. - Ważna jest także muzyka, która współgra z obrazami pojawiającymi się na ekranie. - dodawał. - Dużo podpowiada w tej kwestii scenariusz. Często odpowiada na pytania: "Jak? Gdzie? Kiedy?" jeśli chodzi o pracę kamery.

- W symboliczny sposób światło musi podkreślić pewien moment, który chcemy pokazać na ekranie, tak, abyśmy właściwie mogli przedstawić daną sekwencją. - mówił operator filmowy. - Dlatego też, uważam, że światło jest najważniejszym czynnikiem pomocniczym w pracy autora zdjęć. Dzisiejsze kamery są tak czułe, że wszystkie te narzędzia mają ogromny wpływ na obraz.

- Wielkim grzechem filmowców jest to, że większość z nich wygląda po prostu tak samo, czyli byle jak - smutno perorował Sartoro na koniec wykładu.

Po wykładzie, wybitny operator odpowiedział na pytania licznie zebranej grupy adeptów sztuki filmowej, którzy po brzegi wypełnili salę seminaryjną w Operze Novej.