Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
6 lutego 2015 roku swoje 101. urodziny obchodzi wybitna aktorka teatralna i filmowa, laureatka Orła za osiągnięcia życia.
Na dużym ekranie zadebiutowała i od razu wyryła się w świadomość widzów rolami w pierwszych polskich powojennych fabułach: "Zakazane piosenki" (1946) i "Skarb" (1948). Wyreżyserował je Leonard Buczkowski. Przez kolejne lata raczej rzadko grała w filmach. Wystąpiła m.in. w takich dziełach filmowych jak: "Ludzie z pociągu" (1961) Kazimierza Kutza, serial "Lalka" (1977) Ryszarda Bera, "Dolina Issy" (1982) Tadeusza Konwickiego, "Korczak" (1990) Andrzeja Wajdy, "Diabły, diabły" (1991) Doroty Kędzierzawskiej czy też "Pożegnanie z Marią" (1993) Filipa Zylbera. Do X muzy powróciła po kilkunastu latach przerwy rolą w "Pora umierać" (2007) Kędzierzawskiej. W kolejnych dwóch latach zagrała w komedii Juliusza Machulskiego "Ile waży koń trojański?" oraz w filmie "Jeszcze nie wieczór" Jacka Bławuta, a także w "Janosiku. Prawdziwej historii" Agnieszki Holland i Kasi Adamik. W roku 2012 roku zagrała w dramacie społeczno-historycznym "Pokłosie" Władysława Pasikowskiego oraz poświęconym jej długiemu i jakże bogatemu życiu dokumencie "Inny świat", który wyreżyserowali Dorota Kędzierzawska i Artur Reinhart. W latach 1946-2015 wystąpiła w sumie w 51 filmach kinowych i telewizyjnych. Od 1955 roku pojawiła się również w 56 spektaklach Teatru Telewizji.
Danuta Szaflarska urodziła się 6 lutego 1915 roku (co ciekawe w jej dokumentach jako oficjalna podawana jest jednak data 20 lutego) we wsi Kosarzyska koło Piwnicznej. Jest absolwentką Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. Po studiach rozpoczęła karierę artystyczną w Teatrze na Pohulance w Wilnie (1939-1941). W latach 1942-43 występowała w Teatrze Podziemnym, a w latach 1943-45 w Teatrze Frontowym Armii Krajowej. Była też łączniczką w powstaniu warszawskim.
Po wojnie występowała w Starym Teatrze w Krakowie (1945-1946), a potem w łódzkim Teatrze Kameralnym. W 1949 roku przeprowadziła się na stałe do Warszawy. Do 1957 roku grała na deskach Teatru Współczesnego, a następnie Narodowego (1954-1966). Od roku 1966 aż do przejścia na emeryturę, czyli do roku 1985, była zawodowo związana z Teatrem Dramatycznym. Przez kolejne ćwierć wieku występowała gościnnie na różnych scenach teatralnych. W maju 2010 roku związała się na stałe z zespołem TR Warszawa, którym kieruje Grzegorz Jarzyna. Wystąpiła tam w sztuce Doroty Masłowskiej "Między nami dobrze jest" (2009) w roli Osowiałej Staruszki Na Wózku Inwalidzkim. Za tę kreację otrzymała m.in. ufundowaną przez ZASP Nagrodę im. Jacka Woszczerowicza. Grywa też w Teatrze Narodowym. W 2013 roku dostała również Honorowego Orła za osiągnięcia życia oraz Złote Berło - nagrodę Fundacji Kultury Polskiej.
Chcecie złożyć Pani Danucie Szaflarskiej życzenia? Wejdźcie tutaj.
Danuta Szaflarska urodziła się 6 lutego 1915 roku (co ciekawe w jej dokumentach jako oficjalna podawana jest jednak data 20 lutego) we wsi Kosarzyska koło Piwnicznej. Jest absolwentką Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. Po studiach rozpoczęła karierę artystyczną w Teatrze na Pohulance w Wilnie (1939-1941). W latach 1942-43 występowała w Teatrze Podziemnym, a w latach 1943-45 w Teatrze Frontowym Armii Krajowej. Była też łączniczką w powstaniu warszawskim.
Po wojnie występowała w Starym Teatrze w Krakowie (1945-1946), a potem w łódzkim Teatrze Kameralnym. W 1949 roku przeprowadziła się na stałe do Warszawy. Do 1957 roku grała na deskach Teatru Współczesnego, a następnie Narodowego (1954-1966). Od roku 1966 aż do przejścia na emeryturę, czyli do roku 1985, była zawodowo związana z Teatrem Dramatycznym. Przez kolejne ćwierć wieku występowała gościnnie na różnych scenach teatralnych. W maju 2010 roku związała się na stałe z zespołem TR Warszawa, którym kieruje Grzegorz Jarzyna. Wystąpiła tam w sztuce Doroty Masłowskiej "Między nami dobrze jest" (2009) w roli Osowiałej Staruszki Na Wózku Inwalidzkim. Za tę kreację otrzymała m.in. ufundowaną przez ZASP Nagrodę im. Jacka Woszczerowicza. Grywa też w Teatrze Narodowym. W 2013 roku dostała również Honorowego Orła za osiągnięcia życia oraz Złote Berło - nagrodę Fundacji Kultury Polskiej.
Chcecie złożyć Pani Danucie Szaflarskiej życzenia? Wejdźcie tutaj.
AK
SFP
Ostatnia aktualizacja: 5.02.2016
fot. SFP
Jerzy Stuhr: Wierzę, że w moim życiu nie ma przypadków
Piotr Stramowski – nowa twarz męskiego kina?
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024