U nas ksiądz jest sympatyczną cepelią albo zdegenerowanym typem

- Wybrałem filmy, które powstały w czasach PRL-u, a które były dla mnie ważne z różnych powodów. Niekoniecznie musiały to być najwybitniejsze, także w mojej ocenie, dzieła, ale nierzadko są – wyjaśniał autor. W tym zbiorze esejów przeważają obrazy Andrzeja Wajdy („Kanał”, „Popiół i diament”, „Popioły”, „Niewinni czarodzieje”, „Wesele”, „Lotna”, „Ziemia obiecana”, „Danton”, „Człowiek z marmuru”), ale są też produkcje zrealizowane przez Krzysztofa Zanussiego („Barwy ochronne”, „Constans”, „Iluminacja”, „Struktura kryształu”, „Zaliczenie”), Wojciecha Jerzego Hasa („Jak być kochaną”), Jerzego Hoffmana („Potop”)  oraz – jako jedyna komedia w tym zestawie - „Rejs” Marka Piwowskiego. W „Kinie wiecznie młodym” znalazł się również „Przypadek” Krzysztofa Kieślowskiego z genialnym Bogusławem Lindą w roli głównej. - W moim życiu też decydował przypadek. Kto wie, jakby się potoczyło moje życie gdybym nie wsiadł do pociągu jadącego z Łodzi Fabrycznej do Warszawy na rozmowę kwalifikacyjną do seminarium duchownego – zdradził ks. Andrzej Luter. Na pytanie, dlaczego w książce, której spiritus movens jest Andrzej Dudek z Narodowego Centrum Kultury, pominął inne wybitne dzieło Kieślowskiego, czyli „Dekalog”, odparł krótko: - To się nadaje na zupełnie inną, dłuższą opowieść. Słowem na inną książkę. To samo dotyczy dzieł innego, niezwykle cenionego przeze mnie twórcę, Stanisława Różewicza – wyjaśniał. Przyznał przy okazji, że to zadziwiające iż w Polsce, kraju katolickim, nie powstał dotychczas, chyba żaden film, w którym pokazano sensowną postać duchownego. - U nas ksiądz jest albo sympatyczną cepelią, albo jakimś zdegenerowanym typem -  ubolewał autor.


Ks. Andrzej Luter. Fot. SFP

Wybranym przez autora „Kina wiecznie młodego” filmom towarzyszą fragmenty recenzji oraz refleksje związane z jego życiem prywatnym oraz osobistymi, ówczesnymi bądź aktualnymi, doświadczeniami intelektualnymi i duchowymi. Swoją uwagę przykuwa również niezwykle oryginalna okładka książki (głowa kobiety z oczami skierowanymi niczym światła reflektora ku niebu), której autorem jest Rafał Olbiński.

Filmy, które są głównymi bohaterami książki ks. Lutra, powstały w minionej epoce, w czasach nieco już zapomnianych. Dlatego na koniec spotkania nie mogło zabraknąć pytań o współczesne kino polskie i jego reprezentantów. Zatem, które dzieła zrealizowane po 1989 roku autor „Kina wiecznie młodego” uważa za najciekawsze i jakich twórców młodszego pokolenia ceni najwyżej? - Wymieniłbym przede wszystkim Leszka Dawida za jego „Ki” i „Jesteś Bogiem”, Marka Lechkiego za „Erratum” oraz Janka Komasę za „Salę samobójców”. Podobało mi się także „Body/Ciało” Małgorzaty Szumowskiej. Uważam, że to jej jak dotąd najlepszy film - wyznał  na zakończenie spotkania z z publicznością ks. Luter.

Stowarzyszenie Filmowców Polskich jest partnerem Festiwalu Filmu i Sztuki „Dwa Brzegi”. Gości festiwalu zapraszamy do restauracji „Stara Łaźnia” – www.restauracjalaznia.pl