Tajemnice Łąkowej 29

Blisko sto rozmów ze świadkami epoki, ponad tysiąc zdjęć, wykazów, fotokopii dokumentów i wykresów składa się na unikalne wydawnictwo "Fabryka snów", powstałe jako część projektu "Łąkowa 29 – Filmowa Historia Wytwórni" współfinansowanego przez Polski Instytut Sztuki Filmowej.

Łódzki adres Łąkowa 29 znany jest każdemu miłośnikowi polskiego kina. To tam mieściła się Wytwórnia Filmów Fabularnych – polskie Hollywood, a właściwie, jak mówiono z przekąsem, choć nie bez sympatii – Hollyłódź. Książka Stanisława Zawiślińskiego i Tadeusza Wijaty opowiada o historii wytwórni od jej początków po chwilę obecną – poprzez chwile świetności po moment upadku studia i jego reaktywację.



W grudniu 1945 roku w dawnej hali sportowej przy Łąkowej ruszyły zdjęcia do "Zakazanych piosenek" Leonarda Buczkowskiego – pierwszego po wojnie polskiego filmu fabularnego. Przez pierwsze lata mieściło się tam centrum produkcyjne polskiej kinematografii, gdzie powstawały zarówno fabuły, jak i dokumenty, filmy propagandowe i oświatowe. W 1949 roku Dział Produkcji "Filmu Polskiego" został podzielony na trzy jednostki: Wytwórnię Filmów Fabularnych (gdzie początkowo powstawały także filmy animowane), Wytwórnię Filmów Oświatowych oraz warszawską Wytwórnię Filmów Dokumentalnych. W drugiej połowie lat 50. wytwórnia stała się wykonawcą usług filmowych. W latach 70. produkcja WFF ustabilizowała się na poziomie kilkunastu kinowych fabuł oraz 40-60 odcinków telewizyjnych rocznie. Po załamaniu się produkcji filmowej w Polsce w latach 90. (ostatnim filmem zrealizowanym w wytwórni były "Oczy niebieskie" Waldemara Szarka w 1994 roku), Wytwórnię postawiono w stan likwidacji. Na jej miejscu powstało Łódzkie Centrum Filmowe, które, niestety, nie wdrożyło skutecznego programu naprawczego studia. Majątek WFF stopniowo prywatyzowano, szczęśliwie udało się po części zachować branżowy – telewizyjno-filmowy – charakter miejsca. Obecnie na terenie dawnej WFF działa Łódzkie Centrum Filmowe, administrujące dawnymi magazynami kostiumów i rekwizytów WFF i halą zdjęciową, w budynku dawnego laboratorium mieści się archiwum Filmoteki Narodowej, w Pałacu Dźwięku znalazło siedzibę Studio Nagrań TOYA, zaś w nowym gmachu wybudowanym obok dawnej bramy głównej WFF mieści się studio Opus Film.


Wejście do Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi, lata 70., fot. www.lakowa29.pl

Książka Zawiślińskiego i Wijaty gromadzi relacje ludzi związanych z wytwórnią przy Łąkowej – twórców i aktorów, ale także pracowników pionu produkcyjnego, technicznego i administracyjnego. Dzięki nim czytelnik zajrzy nie tylko za kulisy powstających w Łodzi filmów, odwiedzi owiane legendą miejsca – jak choćby do bufetu, zwanego "tramwajem", ale przede wszystkim pozna szczególną atmosferę tego miejsca i spotka ludzi współtworzących historię polskiego kina.


Siedziba Opus Film, po lewej dawna brama wejściowa do WFF Łódź, fot. galeriamiastalodzi.blox.pl

Wydawcą albumu "Fabryka snów" jest TOYA.