Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Aktorzy Polscy
Filmowcy Polscy
Wybitny reżyser filmowy, scenarzysta, dramatopisarz, prozaik, wykładowca oraz Prezes Honorowy Stowarzyszenia Filmowców Polskich Janusz Majewski otrzymał dzisiaj z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Janusz Majewski zawsze stał na straży wolności i otwartości, zarówno w
działalności artystycznej jak i społecznej. Jako Prezes Zarządu Głównego
Stowarzyszenia Filmowców Polskich (1983-1990) w swoim pierwszym
publicznym wystąpieniu wyraził sprzeciw wobec cenzury, czym od razu
naraził się ówczesnej władzy. Jako pierwszy Prezes SFP zainicjował
współpracę Stowarzyszenia z zagranicznymi organizacjami filmowymi na
świecie. Obecnie jest honorowym prezesem SFP.
Janusz Majewski, fot. SFP
Janusz Majewski urodził się 5 sierpnia 1931 roku we Lwowie. W 1960 roku ukończył studia na wydziale reżyserii łódzkiej Filmówki. Jednym z pierwszych filmów, jaki nakręcił, był telewizyjny "Awatar, czyli zamiana dusz" z 1964 roku, adaptacja opowiadania francuskiego pisarza Teofila Gautiera. Majewski dostał za nią nagrodę FIPRESCI na festiwalu filmów telewizyjnych w Monte Carlo. W kolejnych latach wyreżyserował m.in takie filmy jak.: "Sublokator" (1966) z Janem Machulskim, Barbarą Ludwiżanką i Magdaleną Zawadzką w obsadzie (nagroda FIPRESCI na festiwalu w Mannheim), "Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię" - z Zygmuntem Huebnerem, Barbarą Brylską i Ryszardem Filipskim (1969) oraz film z elementami horroru "Lokis. Rękopis profesora Wittembacha" (1970).
W 1973 roku przeniósł na ekran powieść Michała Choromańskiego "Zazdrość i medycyna"; w filmie zagrali Ewa Krzyżewska, Mariusz Dmochowski i Andrzej Łapicki. Dwa lata później nakręcił "Zaklęte rewiry", według prozy Henryka Worcella. Wystąpili tam m. in. Roman Wilhelmi oraz młodziutki Marek Kondrat. W 1977 roku premierę miał jego kolejny film "Sprawa Gorgonowej", zaś w 1979 "Lekcja martwego języka" (na podstawie powieści Andrzeja Kuśniewicza). Dużą popularność wśród polskich widzów zyskał zrealizowany przez Majewskiego historyczny serial "Królowa Bona" (1980), w którym występowali m.in. Aleksandra Śląska, Jerzy Zelnik i Anna Dymna. Dwa lata później Majewski wrócił do tych samych bohaterów w filmie "Epitafium Barbary Radziwiłłówny" z Dymną w roli tytułowej.
Pracę nad filmem "C.K. Dezerterzy" wspomina jako fantastyczną zabawę. A film po stanie wojennym zyskał nowe podteksty. Widzowie odebrali go jako reakcję na rządy wojska i sytuację w kraju. Traktowano go niemal jak manifest anarchizmu. Do kina poszło ponad 7 mln widzów. W telewizji ciągle nadawane są powtórki. - Nie wierzę w filmy dla garstki ludzi: krytyków i znajomych - mówił w wywiadzie dla Barbary Hollender. - Zawsze starałem się swoje robić tak, by przypominały widzom wygodne krzesło zrobione dla nich przez stolarza. Przeżyłem zresztą w związku z tym kilka niezwykłych chwil. Znalazłem się obok kina Atlantic, gdy grano tam "Zazdrość i medycynę". Podszedł do mnie konik i powiedział: "Nie ma biletów, ale mogę panu sprzedać. Niedrogo. Wieczorem będzie podwójna cena".
W 1998 roku powstał na poły autobiograficzny serial telewizyjny Majewskiego "Siedlisko", a w 2005 - film kinowy "Po sezonie" z Leonem Niemczykiem i Magdaleną Cielecką. W swoim ostatnim filmie fabularnym "Mała matura 1947" z 2010 roku, Majewski nawiązał do czasów własnego dzieciństwa. Jest to opowieść o grupie gimnazjalistów, których okres dojrzewania przypadł na burzliwe lata powojennej Polski.
W swoim dorobku artystycznym ma również filmy dokumentalne (m.in. poświęcony tematyce wojennej "Album Fleischera" z 1962 i sportowy "Pojedynek" z 1964) oraz liczne spektakle Teatru Telewizji (m.in. "Upiór w kuchni" z 1976).
1 marca 2011 roku odsłonił swoją gwiazdę w Alei Gwiazd na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi. W 2012 roku został uhonorowany nagrodą "Orła" w kategorii "Za Osiągnięcia Życia". Od grudnia 2012 jest także rektorem Warszawskiej Szkoły Filmowej.
Janusz Majewski, fot. SFP
Janusz Majewski urodził się 5 sierpnia 1931 roku we Lwowie. W 1960 roku ukończył studia na wydziale reżyserii łódzkiej Filmówki. Jednym z pierwszych filmów, jaki nakręcił, był telewizyjny "Awatar, czyli zamiana dusz" z 1964 roku, adaptacja opowiadania francuskiego pisarza Teofila Gautiera. Majewski dostał za nią nagrodę FIPRESCI na festiwalu filmów telewizyjnych w Monte Carlo. W kolejnych latach wyreżyserował m.in takie filmy jak.: "Sublokator" (1966) z Janem Machulskim, Barbarą Ludwiżanką i Magdaleną Zawadzką w obsadzie (nagroda FIPRESCI na festiwalu w Mannheim), "Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię" - z Zygmuntem Huebnerem, Barbarą Brylską i Ryszardem Filipskim (1969) oraz film z elementami horroru "Lokis. Rękopis profesora Wittembacha" (1970).
W 1973 roku przeniósł na ekran powieść Michała Choromańskiego "Zazdrość i medycyna"; w filmie zagrali Ewa Krzyżewska, Mariusz Dmochowski i Andrzej Łapicki. Dwa lata później nakręcił "Zaklęte rewiry", według prozy Henryka Worcella. Wystąpili tam m. in. Roman Wilhelmi oraz młodziutki Marek Kondrat. W 1977 roku premierę miał jego kolejny film "Sprawa Gorgonowej", zaś w 1979 "Lekcja martwego języka" (na podstawie powieści Andrzeja Kuśniewicza). Dużą popularność wśród polskich widzów zyskał zrealizowany przez Majewskiego historyczny serial "Królowa Bona" (1980), w którym występowali m.in. Aleksandra Śląska, Jerzy Zelnik i Anna Dymna. Dwa lata później Majewski wrócił do tych samych bohaterów w filmie "Epitafium Barbary Radziwiłłówny" z Dymną w roli tytułowej.
Janusz Majewski, fot. Tarnowska Nagroda Filmowa
Pracę nad filmem "C.K. Dezerterzy" wspomina jako fantastyczną zabawę. A film po stanie wojennym zyskał nowe podteksty. Widzowie odebrali go jako reakcję na rządy wojska i sytuację w kraju. Traktowano go niemal jak manifest anarchizmu. Do kina poszło ponad 7 mln widzów. W telewizji ciągle nadawane są powtórki. - Nie wierzę w filmy dla garstki ludzi: krytyków i znajomych - mówił w wywiadzie dla Barbary Hollender. - Zawsze starałem się swoje robić tak, by przypominały widzom wygodne krzesło zrobione dla nich przez stolarza. Przeżyłem zresztą w związku z tym kilka niezwykłych chwil. Znalazłem się obok kina Atlantic, gdy grano tam "Zazdrość i medycynę". Podszedł do mnie konik i powiedział: "Nie ma biletów, ale mogę panu sprzedać. Niedrogo. Wieczorem będzie podwójna cena".
W 1998 roku powstał na poły autobiograficzny serial telewizyjny Majewskiego "Siedlisko", a w 2005 - film kinowy "Po sezonie" z Leonem Niemczykiem i Magdaleną Cielecką. W swoim ostatnim filmie fabularnym "Mała matura 1947" z 2010 roku, Majewski nawiązał do czasów własnego dzieciństwa. Jest to opowieść o grupie gimnazjalistów, których okres dojrzewania przypadł na burzliwe lata powojennej Polski.
W swoim dorobku artystycznym ma również filmy dokumentalne (m.in. poświęcony tematyce wojennej "Album Fleischera" z 1962 i sportowy "Pojedynek" z 1964) oraz liczne spektakle Teatru Telewizji (m.in. "Upiór w kuchni" z 1976).
1 marca 2011 roku odsłonił swoją gwiazdę w Alei Gwiazd na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi. W 2012 roku został uhonorowany nagrodą "Orła" w kategorii "Za Osiągnięcia Życia". Od grudnia 2012 jest także rektorem Warszawskiej Szkoły Filmowej.
MZ
portalfilmowy.pl
Ostatnia aktualizacja: 9.11.2014
Kino na Granicy: Cygańskie historie
Sukces polskiego filmu na Tribeca Film Festival
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2021