Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Kolejna projekcja DKFN odbędzie się 22 maja o godz. 18.00. Zapraszamy - Piwnica Largactil Staromiejski Dom Kultury, Rynek Starego Miasta 2 w Warszawie.
„KRESOWA BALLADA 1935” (reż. Tamara Sołoniewicz, 70 min, 1985)
Fabularyzowany dokument pokazujący wieś białostocką w latach 30. XX wieku. Film prezentuje mieszkańców wraz z folklorem, obrzędowością i strojem. Są tam białoruscy chłopi, których rytm życia wyznacza przyroda: sianokosy, żniwa.... Są białoruskie chaty z ikonami, chłopskie lniane, haftowane koszule, Żyd handlujący garnkami, szeptucha, pani nauczycielka – Polka. Film ten ma charakter etnograficzny. Cechuje go dbałość o szczegóły zwyczajów, kostiumów i języka.
"Kresowa Ballada 1935", fot. DKFN
Tamara Sołoniewicz 1938-2000
- reżyser i scenarzysta filmowy. Urodziła się w rodzinie przedwojennej, białoruskiej inteligencji w Narewce. Absolwentka wydziału filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim oraz Podyplomowego Studium Dziennikarskiego. Od połowy lat 60. związana z Telewizją Polską, pracowała w Dzienniku Telewizyjnym, redakcji reportażu Programu I, redakcji społecznej i filmu dokumentalnego, Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Łodzi. W latach 90. współpracowała z regionalnym oddziałem Telewizji Białystok..
Film dokumentalny to dziedzina, w której Tamara Sołoniewicz osiągnęła wszystko. Jej filmy zyskały miano autorskich, niepowtarzalnych. Tematem większości jej filmów była rodzinna Białostocczyzna. Reżyserka posługiwała się motywami ikonograficznymi, symbolicznymi obrazami, często rezygnowała z komentarza na rzecz wymownej ścieżki dźwiękowej. Wiele jej filmów było nagradzanych na festiwalach w kraju i zagranicą. Najbardziej znane i utytułowane jej filmy to: "Matecznik" – złoty Ekran w 1975 roku, "Antygona w stodole” – nagroda Brązowego Lajkonika na Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Krakowie, "Hela Pacewiczówna z Zadworzan" – srebrny Lajkonik na FFD, "Ziemia" – Gran Prix FFD, "Wąski tor" – w 1981 roku nagroda "Solidarności" oraz pierwsza nagroda na Festiwalu Filmów Społeczno-Politycznych w 1984 r., "Polski podrzutek" – nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w 1997 roku. O wszechstronności działań Tamary Sołoniewicz świadczy chociażby realizacja filmu o polskich Tatarach do Cyklu „Ginące cywilizacje" na zamówienie Discovery, którego już niestety nie ukończyła. Pozostawiła 19 filmów. Ostatniego filmu już nie skończyła.
"Kresowa Ballada 1935", fot. DKFN
Piotr Nesterowicz (ur.1967) - syn znanego operatora Mikołaja Nesterowicza. Przygodę z filmem rozpoczął w 1983 roku, pomagając na planie produkowanego przez TVP fabularnego tryptyku pt. "Kresowa Ballada". Od tego czasu stale współpracuje z redakcjami Programu 1 i 2 TVP (reportaż, film dokumentalny, publicystyka). Jest autorem kilkunastu felietonów i reportaży zajmujących się m.in. problematyką społeczną związaną z mniejszościami narodowymi i religijnymi. W 2000 roku pracował jako asystent reżysera przy ostatnim filmie dokumentalnym Tamary Sołoniewicz pt. "Tatarzy Polscy" z cyklu "Ginące Cywilizacje".
Juror konkursu fotograficznego „Podlasie w obiektywie” organizowanego przez Muzeum i Ośrodek Kultury Białoruskiej w Hajnówce. Jego filmy autorskie to: "Jednego życia za mało" 1996, ”Pocztówka z nieba” 2006, „Ruska Polka” 2008 .
W programie projekcja filmu oraz rozmowa z Piotrem Nesterowiczem – kuzynem Tamary Sołoniewicz, współpracującym przy realizacji filmu.
WSTĘP WOLNY.
„KRESOWA BALLADA 1935” (reż. Tamara Sołoniewicz, 70 min, 1985)
Fabularyzowany dokument pokazujący wieś białostocką w latach 30. XX wieku. Film prezentuje mieszkańców wraz z folklorem, obrzędowością i strojem. Są tam białoruscy chłopi, których rytm życia wyznacza przyroda: sianokosy, żniwa.... Są białoruskie chaty z ikonami, chłopskie lniane, haftowane koszule, Żyd handlujący garnkami, szeptucha, pani nauczycielka – Polka. Film ten ma charakter etnograficzny. Cechuje go dbałość o szczegóły zwyczajów, kostiumów i języka.
"Kresowa Ballada 1935", fot. DKFN
Tamara Sołoniewicz 1938-2000
- reżyser i scenarzysta filmowy. Urodziła się w rodzinie przedwojennej, białoruskiej inteligencji w Narewce. Absolwentka wydziału filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim oraz Podyplomowego Studium Dziennikarskiego. Od połowy lat 60. związana z Telewizją Polską, pracowała w Dzienniku Telewizyjnym, redakcji reportażu Programu I, redakcji społecznej i filmu dokumentalnego, Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Łodzi. W latach 90. współpracowała z regionalnym oddziałem Telewizji Białystok..
Film dokumentalny to dziedzina, w której Tamara Sołoniewicz osiągnęła wszystko. Jej filmy zyskały miano autorskich, niepowtarzalnych. Tematem większości jej filmów była rodzinna Białostocczyzna. Reżyserka posługiwała się motywami ikonograficznymi, symbolicznymi obrazami, często rezygnowała z komentarza na rzecz wymownej ścieżki dźwiękowej. Wiele jej filmów było nagradzanych na festiwalach w kraju i zagranicą. Najbardziej znane i utytułowane jej filmy to: "Matecznik" – złoty Ekran w 1975 roku, "Antygona w stodole” – nagroda Brązowego Lajkonika na Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Krakowie, "Hela Pacewiczówna z Zadworzan" – srebrny Lajkonik na FFD, "Ziemia" – Gran Prix FFD, "Wąski tor" – w 1981 roku nagroda "Solidarności" oraz pierwsza nagroda na Festiwalu Filmów Społeczno-Politycznych w 1984 r., "Polski podrzutek" – nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w 1997 roku. O wszechstronności działań Tamary Sołoniewicz świadczy chociażby realizacja filmu o polskich Tatarach do Cyklu „Ginące cywilizacje" na zamówienie Discovery, którego już niestety nie ukończyła. Pozostawiła 19 filmów. Ostatniego filmu już nie skończyła.
"Kresowa Ballada 1935", fot. DKFN
Piotr Nesterowicz (ur.1967) - syn znanego operatora Mikołaja Nesterowicza. Przygodę z filmem rozpoczął w 1983 roku, pomagając na planie produkowanego przez TVP fabularnego tryptyku pt. "Kresowa Ballada". Od tego czasu stale współpracuje z redakcjami Programu 1 i 2 TVP (reportaż, film dokumentalny, publicystyka). Jest autorem kilkunastu felietonów i reportaży zajmujących się m.in. problematyką społeczną związaną z mniejszościami narodowymi i religijnymi. W 2000 roku pracował jako asystent reżysera przy ostatnim filmie dokumentalnym Tamary Sołoniewicz pt. "Tatarzy Polscy" z cyklu "Ginące Cywilizacje".
Juror konkursu fotograficznego „Podlasie w obiektywie” organizowanego przez Muzeum i Ośrodek Kultury Białoruskiej w Hajnówce. Jego filmy autorskie to: "Jednego życia za mało" 1996, ”Pocztówka z nieba” 2006, „Ruska Polka” 2008 .
W programie projekcja filmu oraz rozmowa z Piotrem Nesterowiczem – kuzynem Tamary Sołoniewicz, współpracującym przy realizacji filmu.
WSTĘP WOLNY.
Ostatnia aktualizacja: 20.06.2012
Dokument o prof. Relidze nagrodzony "Silesia Press"
Retrospektywa Giersza na Nowych Horyzontach
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024