Konwicki Człowiekiem Roku

- Honorujemy twórcę dla polskiej literatury wyjątkowego. Jesteśmy wdzięczni za to, że ten niespieszny przechodzień zatrzymał się nad Wisłą i wspiera nas swoją twórczością. Wierzymy, że dzięki niemu staliśmy się mądrzejsi i mniej lękliwi - cytuje wypowiedź Adama Michnika portal wyborcza.pl.


Tadeusz Konwicki na premierze zrekonstruowanego cyfrowo filmu "Salto", fot. Szymon Pulcyn

Tadeusz Konwicki urodził się w 1926 r. w Nowej Wilejce pod Wilnem. Ukończył liceum na tajnych kompletach podczas II wojny. Jako żołnierz Brygady Oszmiańskiej AK brał udział w akcji "Burza" na terenach Wileńszczyzny. Po rozbrojeniu i internowaniu przez Armię Czerwoną oddziałów wileńskiej AK walczył w partyzantce antysowieckiej. W 1945 r. na fałszywych papierach przyjechał do Polski, gdzie podjął studia polonistyczne na UJ i UW.

Jest autorem powieści takich jak "Sennik współczesny", "Wniebowstąpienie", "Nic albo nic", "Mała Apokalipsa", "Bohiń". Filmy w reżyserii Tadeusza Konwickiego - "Ostatni dzień lata" (1958), "Zaduszki" (1961), "Salto" (1965), "Jak daleko stąd, jak blisko" (1971) - przeszły do klasyki polskiej kinematografii.

Konwicki wyreżyserował też "Dolinę Issy" wg powieści Czesława Miłosza i "Lawę" wg "Dziadów" Adama Mickiewicza. Jest ponadto autorem filmowych scenariuszy - m.in. do dzieł Jerzego Kawalerowicza "Matka Joanna od Aniołów" (1961) i "Faraon" (1966) oraz do "Jowity" Janusza Morgensterna (1967). W latach 1956-1968 był kierownikiem literackim Zespołu Filmowego "Kadr".

Tytuł Człowieka Roku "Gazety Wyborczej" przyznawany jest od 1999 roku wybitnym postaciom świata polityki i kultury. Do tej pory laureatami byli m.in: Vaclav Havel, Bronisław Geremek, abp Józef Życiński, Andrzej Wajda, Tadeusz Mazowiecki, Władysław Bartoszewski.