Nie żyje Danuta Kępczyńska

Danuta Kępczyńska była warszawianką, całe życie związana z tym miastem. Swoje filmy realizowała w stołecznych wytwórniach – WF „Czołówka” oraz Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Zanim sama zadebiutowała jako reżyserka, pisała scenariusze i komentarze do filmów innych, m.in. Danuty Halladin, Ireny Kamieńskiej, Władysława Forberta, Lucjana Jankowskiego, Janusza Kidawy, Andrzeja Piekutowskiego, Bogusława Rybczyńskiego, Roberta Stando. „W kręgu ciszy” (1961), przejmująca opowieść o zespole Pantomimy Głuchych, działającym w Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie, zrealizowana przez Jerzego Ziarnika, według jej scenariusza, została uhonorowana w 1961 roku na I Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie statuetką Brązowego Smoka Wawelskiego.

Jako reżyserka Kępczyńska zadebiutowała w 1965 roku dokumentem „Kobiety z kamienia”. Zrealizowała kilkanaście filmów o różnorodnej tematyce. Przeważają dokumenty sięgające do czasów II wojny światowej, m.in. „Przez granicę” (1968), „Swastyka nad Krakowem” (1981), „Czwarta Pomorska” (1982), „Portret Batalionów” (1988), a także o tematyce kulturalnej, m.in. „Ignacy Krasicki” (1974), „Władysław Reymont” (1975). Bez wątpienia jej największym dokonaniem jest pełnometrażowy dokument „Tagebuch. Dziennik dr Hansa Franka” (1970), przejmująca historia Generalnej Guberni przedstawiona poprzez pamiętniki gubernatora okupowanych ziem polskich, po wojnie sądzonego w Norymberdze.

Danuta Kępczyńska ma na swym koncie również fabułę telewizyjną „Małgorzata” (1979), z Anną Ciepielewską w roli tytułowej, oraz spektakl Teatru Telewizji – „Dziewczyna” (1976) według książki Marjorje Kinnan Rawlings pod tym samym tytułem.