"Pod Mocnym Aniołem": aktorzy o przygotowaniach do filmu

W "Pod Mocnym Aniołem" Wojtka Smarzowskiego zobaczymy wiele trudnych scen, poznamy bohaterów, których życie zostało zniszczone przez alkohol. O tym jak wyglądały przygotowania do pracy opowiadają główni aktorzy filmu.

Przypomnijmy, iż głównym bohaterem opowieści jest Juruś (Robert Więckiewicz), pisarz i nałogowy alkoholik. Poznajemy go w momencie, w którym uwierzył, że może wygrać z nałogiem. Zakochuje się w młodej dziewczynie (Julia Kijowska) i wreszcie czuje, że ma po co i dla kogo żyć. Jednak nie wytrzymuje długo. Pewnego dnia Jerzy idzie prosto do baru Pod Mocnym Aniołem, gdzie zaczyna picie. Potem kupuje alkohol w nocnym, wraca do swojego mieszkania i pije dalej. Bez końca. Aż trafia na oddział intensywnej terapii, a następnie zostaje skierowany na kilkutygodniowy odwyk, gdzie poznaje doktora Granadę (Andrzej Grabowski), personel (m.in. Robert Wabich) i innych pacjentów (Jacek Braciak, Kinga Preis, Marian Dziędziel, Marcin Dorociński, Arkadiusz Jakubik, Lech Dyblik, Iwona Wszołkówna, Iwona Bielska, Krzysztof Kiersznowski), którzy tworzą barwną galerię postaci. Jedną z metod leczenia jest czytanie spisanych wcześniej opowieści, z czasów kiedy się piło. Swoje historie, zabawne i niekiedy wstrząsające, opowiedzą: reżyser, kierowca TIR-a, inżynier, farmaceutka, robotnik, fryzjerka i inni. Jak do swoich ról przygotowywał się zespół aktorski? Opowiedzieli o tym w trakcie konferencji prasowej poprzedzającej ostatnie dni zdjęciowe produkcji..


Kadr z filmu "Pod Mocnym Aniołem", fot. Kino Świat

Robert Więckiewicz:(Juruś)
Pracując nad "Wszystko będzie dobrze", byłem na kilku mityngach anonimowych alkoholików. Obserwowałem terapię. Trochę we mnie z tamtych przygotowań zostało. Szalenie zapładniające były dla mnie zawsze rozmowy z reżyserem.
Można mniej lub bardziej wiarygodnie próbować zagrać pijanego tylko będąc absolutnie trzeźwym. W przypadku tej roli potrzebna jest chirurgiczna precyzja. Jeden gest za daleko czy jedno fałszywe spojrzenie już powoduje, że przestajemy wierzyć postaci. Ja przyjąłem, podobnie jak Wojtek, że w czasie kręcenia filmu nie ma możliwości picia alkoholu.


Kadr z filmu "Pod Mocnym Aniołem", fot. Kino Świat

Iwona Bielska (Królowa Kentu)
W Kobierzynie miałam kontakt z psycholog, która zajmowała się leczeniem choroby alkoholowej. Odbyłam z nią kilka rozmów. Zaprowadziła mnie na oddział, a także zaproponowała, żebym wybrała się do palarni. Tam spotkałam kilkanaście osób. Byłam też na dwóch spotkaniach dla kobiet praktycznie już wyleczonych. Czy to mi coś dało? Nie wiem. Aktor czerpie z siebie i swojej wyobraźni. Choroba jest na tyle powszechna, że wszyscy sporo o niej wiemy.


Kadr z filmu "Pod Mocnym Aniołem", fot. Kino Świat

Marian Dziędziel (Król Cukru)
Zapisany w scenariuszu materiał zupełnie mi wystarczał. Rozmowy na planie były dodatkiem. Poza tym do ról często obserwuję świat wokół siebie. Mamy sąsiadów:  rana wychodzą lekko pochyleni do przodu, z kacem. Wieczorem, gdy wracam z teatru, wychyleni do tyłu, na sztywnych nogach. Był też kiedyś w Krakowie SPATIF. Można było obserwować dowoli. Tyle mi wystarczyło.


Kadr z filmu "Pod Mocnym Aniołem", fot. Kino Świat

Iwona Wszołkówna (Joanna)
Inspirowałam się głównie wspomnieniami z obserwacji z czasów studenckich. To razem z naprowadzającymi uwagami Wojtka wystarczyło.
 

Na planie filmu "Pod Mocny Aniołem", fot. DR

Kinga Preis
To problem, który dotyka bardzo różnych ludzi. Byłam na mityngach, ale największą inspiracją były postacie wykreowane w scenariuszu i rozmowy z Wojtkiem.
Ogromnym przeżyciem dla mnie było trafienie na salę deliryczną w Kobierzynie. Tu nie jest potrzebna rada psychologa, terapeuty. Widzi się ludzi, którzy leżą przypięci do łóżek, którzy są w stanie najpotworniejszych fizjologicznych przeżyć spowodowanych alkoholem.
 

Kadr z filmu "Pod Mocnym Aniołem", fot. Kino Świat

Julia Kijowska (Ona)
Próbowałam się mierzyć ze swoją postacią tak, jak mierzy się trzeźwość w świecie bez trzeźwości czy kolor w świecie bez koloru.

"Pod Mocnym Aniołem" ma trafić do kin na początku przyszłego roku. Wojtek Smarzowski reżyseruje film na podstawie własnego scenariusza, będącego adaptacją książki Jerzego Pilcha.