7 najciekawszych komentarzy dvd/blu-ray

Komentarz audio to bardzo niedoceniony w naszym kraju dodatek – dystrybutorzy często nie zamieszczają ich na płytach lub nie tłumaczą na polski, zakładając, że i tak nikt ich nie odsłucha.

Roger Ebert, fot. Chicago Sun-Times

Tymczasem na zachodzie od lat jest to jeden z najpopularniejszych i najbardziej treściwych suplementów kolejnych wydań. Do ich nagrywania zapraszani są przede wszystkim twórcy i aktorzy, ale często także specjaliści: historycy, profesorowie, krytycy. Ich długie przemowy to często najważniejsze źródło informacji o danym tytule. Poniżej prezentujemy siedem najciekawszych ścieżek audio zamieszczonych na płytach dvd i blu-ray.

7. Quentin Tarantino – Prawdziwy romans

Tarantino bardzo rzadko nagrywa komentarze, a jest on przecież świetnym mówcą. Nawet podczas krótkiej wypowiedzi w trakcie wywiadu potrafi zdominować swojego rozmówcę, narzucając mu własne tempo i perspektywę. Ścieżka do „Prawdziwego romansu” Tony’ego Scotta tylko to potwierdza. Quentin zrobił wyjątek zgadzając się na to nagranie, ale do swojego debiutu scenariuszowego ma szczególny stosunek – jak sam podkreśla, jest to najważniejszy, najbardziej osobisty tekst w jego życiu, ale także wielki sprawdzian jego umiejętności. Specyficzne podejście do własnej twórczości procentuje – ścieżka do „…romansu” to fascynujący zbiór szczerych, intymnych wyznań i pierwszych, jakże zaskakujących zawodowych doświadczeń, o których nie sposób usłyszeć od kogoś innego.

6. Christopher Guest, Michael McKean, Harry Shearer – Oto Spinal Tap

Nagrywanie komentarzy z fikcyjnymi, filmowymi bohaterami ma już swoją tradycję. W rozmaitych ścieżkach audio wypowiadali się już m.in. podstarzały Elvis (Bruce Campbell - „Bubba Ho-tep”) czy aktor, który dla roli zmienił kolor skóry (Robert Downey, Jr. - „Jaja w tropikach”). Niedoścignionym wzorcem od lat pozostaje jednak materiał nagrany przez bohaterów fałszywego dokumentu „Oto Spinal Tap”. Christopher Guest, Michael McKean i Harry Shearer ponownie wcielili się w muzyków-nieudaczników, udając, że tym razem omawiają zrealizowany przed laty film ze swoim udziałem. W ich komentarzu nie brakuje znakomitych dowcipów, żywiołowej improwizacji i „zakulisowych” anegdot.

5. Peter Jackson, Fran Walsh, Philippa Boyens – Władca pierścieni (trylogia)

Kilkuletnia nowozelandzka przygoda na planie jednej z najdroższych superprodukcji w historii kina owocuje 10 godzinami wartościowych wspomnień. Ten materiał przejdzie do historii – Jackson i jego dwie współpracowniczki z godną pozazdroszczenia werwą opowiadają o pracy, wyrzeczeniach i wielkiej pasji, która doprowadziła do realizacji trylogii „Władcy pierścieni”. Komentarz do każdej części jest wnikliwy, pełen zaskakujących detali i niespodziewanych wyznań, stanowiąc bardziej wyczerpujące źródło informacji, niż większość zamieszczonych na płytach z tolkienowskim tryptykiem materiałów wideo.

4. Francis Ford Coppola – Czas Apokalipsy, Ojciec chrzestny 1 i 2

Wielki gaduła o megalomańskich skłonnościach tak fascynująco opowiada o swoich filmach, że trudno wyobrazić sobie bez jego uwag kolejne ich seanse. "Czas Apokalipsy" i dwie pierwsze części „Ojca chrzestnego” to dla Coppoli czas szczególny – szalenie trudny, eksploatujący okres, który zaowocował powstaniem najbardziej fascynujących filmów tego okresu. Reżyser ma na ich temat wiele do powiedzenia – gdy zaczyna, nie milknie aż do ostatniej sekundy napisów końcowych, rozpamiętując nie tylko skomplikowaną i nękaną kataklizmami pracę przy „Czasie…”, wielogodzinne szlifowanie scenariusza do „Ojca…”, ale także swój burzliwy życiorys i kondycję amerykańskiego kina na przełomie lat 60. i 70. To osobista kronika z jednej strony, lekcja historii z drugiej.

3. David Fincher – Dowolny komentarz

Fincher to jeden z najbardziej pedantycznych i oddanych swojej profesji reżyserów ostatniego dwudziestolecia. Nagrywane przez niego komentarze są najlepszym tego potwierdzeniem. O każdym swoim filmie Fincher ma sporo do powiedzenia – do tego stopnia, że wydania niektórych z nich (np. "Siedem" czy „Podziemnego kręgu”) zawierają nie jeden, nie dwa, a często trzy a nawet cztery (!) komentarze z jego udziałem. I choć zazwyczaj towarzyszą mu znakomici goście, aktorzy, współpracownicy i specjaliści z rozmaitych dziedzin, on z łatwością ich przytłacza, prześcigając się w anegdotach, technicznych analizach, czy wszelkiej maści porównaniach. Włączyć komentarz z udziałem Davida Finchera, to jak otworzyć opasły filmowy podręcznik – z tą różnicą, że jego wywody okraszone są energią, humorem i pasją.

2. Fachowcy – Matrix (trylogia)

W wydanej parę lat temu kolekcji „Ultimate Matrix” umieszczono przeszło 20 godzin materiału dodatkowego, w tym po dwa komentarze do każdego filmu – jeden z udziałem uznanych filozofów, drugi – krytyków. Każdy z nich jest fascynujący z przynajmniej jednego, podstawowego względu – żaden z komentatorów nie brał udziału w realizacji trylogii. Przesłuchanie ścieżek z ich udziałem jest więc jedyną w swoim rodzaju okazją do zapoznania się z profesjonalną, zewnętrzną analizą wszystkich trzech filmów. Ciekawą o tyle, że wypowiedzi filozofów, analizujących treść filmu, i krytyków, skupionych na jego języku, wzajemnie się uzupełniają, tworząc jeden z najbardziej spektakularnych i wartościowych materiałów tego typu.

1. Roger Ebert – Obywatel Kane

Jeśli ktoś wie coś na temat „Obywatela Kane’a”, z całą pewnością jest to krytyk Roger Ebert. Arcydzielny debiut Orsona Wellesa zalicza się do jego ulubionych filmów wszech czasów, czemu Ebert daje upust w swoim spektakularnym komentarzu do rocznicowego wydania dvd (później dodano go także do edycji blu-ray). Obejrzany wielokrotnie „…Kane” zdaje się nie mieć dla niego tajemnic – Ebert nie pozwala, by choć jedno zdanie było tu zbędne. Dość powiedzieć, że same tylko opinie dotyczące kultowej „różyczki”, wygłoszone tu po raz pierwszy, na stałe przeszły do filmoznawczych leksykonów i analiz filmu.