Emilian Kamiński kończy 60 lat!

Pytany, jakiego rodzaju artystyczne inicjatywy popiera jako dyrektor teatru, zaznaczył w jednym z  wywiadów: "Widz nie może wyjść z mojego teatru przybity, na czworakach, (...) rzeczywistość  wystarczająco przybija go na co dzień, żeby teatr jeszcze się do tego dokładał. My musimy motywować się do życia" ("Rzeczpospolita", 10 października 2007 r.).

Kamiński urodził się 10 lipca 1952 r. w Warszawie. W 1975 r. ukończył studia w stołecznej PWST. W  tym samym roku debiutował w Operetce Warszawskiej rolą D'Artagnana w "Trzech muszkieterach" Romana Czubatego. Następnie grał w Teatrze na Woli, w 1976 r. wystąpił tam w "Pierwszym dniu wolności" Leona Kruczkowskiego w reż. Tadeusza Łomnickiego. Rok później można go było oglądać na scenie Teatru Narodowego w reżyserowanych przez Adama  Hanuszkiewicza przedstawieniach "Mąż i żona" Aleksandra Fredry oraz "Sen srebrny Salomei" Juliusza  Słowackiego. W Narodowym Kamiński występował do 1983 r. Grał m.in. u Hanuszkiewicza w "Komedii  pasterskiej" Jana Andrzeja Morsztyna (1982) i "Śpiewniku domowym" Stanisława Moniuszki (1982).

Od 1983 do 2000 r. należał do zespołu Teatru Ateneum. Na tej scenie wystąpił m.in. w spektaklach:  "Garaż" Emila Bragińskiego i Eldara Riazanowa (1987, reż. Janusz Warmiński), "Kontrabasista"  Patricka Sueskinda (1992, reż. Robert Gliński), "Iwona, księżniczka Burgunda" Witolda Gombrowicza  (1994, reż. Waldemar Śmigasiewicz i Maciej Wojtyszko), "Szalony dzień, czyli ..." Pierre'a  Beaumarchais (1997, reż. Waldemar Śmigasiewicz) oraz wspólnie z Magdaleną Zawadzką w przedstawieniu "Mr Love" Karoline Leach (1999, reż. Tomasz Zygadło). W Ateneum Kamiński zajmował się także reżyserią. W 1985 r., razem z Wojciechem Młynarskim, wyreżyserował spektakl "Brel".

Emilian Kamiński, Bohdan Gadomski,  fot. archiwum B. Gadomskiego

Od 1998 r., przez dekadę, Emilian Kamiński ponownie związany był z Teatrem Narodowym, grając m.in.  w "Kartotece" Tadeusza Różewicza (1999, reż. Kazimierz Kutz), "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego  (2000, reż. Jerzy Grzegorzewski), "Szkole żon" Moliera (2000, reż. Jan Englert), "Śmierci  komiwojażera" Arthura Millera (2004, reż. Kazimierz Kutz) i "Chłopcach z Placu Broni" Ferenca  Molnara (2007, reż. Michał Zadara).

W 2009 r. w Al. Solidarności w Warszawie rozpoczął działalność utworzony przez Emiliana Kamińskiego  Teatr Kamienica.  W aktualnym, lipcowym repertuarze Kamienicy są m.in. spektakle: "Super Susan" Petera Quiltera (reż. Marcin Bortkiewicz) z Ewą Kasprzyk - sztuka o szalonej Angielce, postanawiającej uczcić swoje okrągłe urodziny przez powtórzenie wycieczki do Australii, którą odbyła przed laty, w wieku lat  dwudziestu ("niepowtarzalna zabawa w formie one man show" - czytamy w zapowiedziach.

W filmowym dorobku Emilian Kamiński ma m.in. role w "Niech cię odleci mara" Andrzeja Barańskiego  (1982), "Szaleństwach panny Ewy", gdzie wystąpił jako malarz Jerzy Zawidzki (1984, reż. Kazimierz  Tarnas), "Tangu z kaszlem" Jerzego Kołodziejczyka (1986, film telewizyjny), "Matce swojej matki"  Roberta Glińskiego (1996), "Szatanie z siódmej klasy" Kazimierza Tarnasa (2006), komediach "U Pana  Boga w ogródku" (2007) i "U Pana Boga za miedzą" (2009) Jacka Bromskiego oraz "Prostej historii o miłości" Arkadiusza Jakubika (2010)