15. rocznica śmierci Teresy Tuszyńskiej

Aktorka jest znana głownie z roli u boku Zbyszka Cybuslkiego w "Do widzenia, do jutra"Janusza Morgensterna, gdzie gra Marguerite, córkę francuskiego konsula. Film okazuje się sukcesem, zgarnia zagraniczne i polskie nagrody. Morgenstern i Cybulski często mówią, że to oni odkryli Tuszyńską, jednak to nieprawda.

W 1958 roku zostaje laureatką konkursu zorganizowanego przez tygodnik "Przekrój" "Film szuka młodych aktorek", którego nagrodą była m.in. drugoplanowa rola w "Ostatnim strzale". Tuszyńska nie zdobyła nigdy formalnego wykształcenia aktorskiego, uczęszcza jedynie do nieistniejącego już Liceum Techniki Teatralnej na Miodowej (gdzie uczył się także m.in. Krzysztof Kieślowski).

Publiczność mogła ją zobaczyć już wcześniej, dzięki fotografikowi Andrzejowi Wiernickiemu, który wypatrzył Teresę Tuszyńską w klubie studenckim Stodoła, zrobił zdjęcia i zaniósł do "Kobiety i Życia". Wkrótce młoda dziewczyna pojawiła się na wielkanocnej okładce czasopisma. 

  "Do widzenia do jutra", fot. www.100latpolskiegofilmu.pl

Jednak to właśnie kreacja w "Do widzenia do jutra" przynosi jej sławę – zostaje pochłonięta przez środowisko, bywa na bankietach. Na jednym z nich poznaje swojego pierwszego męża, hrabiego Jana Rafała Floriana Zamoyskiego – pobierają się w 1962 roku, ich związek trwa rok. Później będzie miała jeszcze dwóch mężów.

Równolegle do kariery filmowej rozwija się ta związana z modelingiem – w 1958 roku została jej zaproponowana praca modelki w Modzie Polskiej, w latach 60. jest uważana za gwiazdę wybiegów. Jednak życie, jakie prowadzi nie sprzyja jej – pije za dużo, co ostatecznie doprowadzi ją do alkoholizmu.

W 1963 roku Tuszyńska pojawia się na okładce amerykańskiego opiniotwórczego pisma "Show", gdzie opisana została jako najbardziej utalentowana polska gwiazda filmowa. Francuzi są oczarowani młodą aktorką z "Do widzenia, do jutra", proponują jej współpracę, jednak artystka odmawia. Podobnie odrzuca role w filmach włoskich i austriackich.

Po roku 1967 wciela się jeszcze w dwie role, w filmach czeskim i słowackim, które nie są znane w Polsce. Są to "Praskie noce" oraz "Kto wierzy w bociany". Wkrótce Teresa Tuszyńska znika. Nie ma przyjaciół, zostaje sama z nałogiem. Umiera w zapomnieniu.

Zagrała w filmach: "Ostatni strzał" (1958), "Biały niedźwiedź" (1959), "Do widzenia, do jutra" (1960), "Tarpany" (1961), "Drugi człowiek" (1961), "Zdarzenie II" w "Rozwodów nie będzie" (1963), "Cała naprzód" (1966), "Vreckari" (1967), "Poczmistrz" (1967), "Prazskie noci" (1968), "Kto wierzy w bociany" (1970), "Die Schlusser" (1973).