100 lat polskiego filmu. Salto

MONOLOG KOWALSKIEGO–MALINOWSKIEGO Z FILMU

Rządziłem ludźmi i tłukłem kamienie na drodze, rozdawałem domy i żebrałem o kawałek chleba, strzelałem do człowieka i duszono mnie pętlą z drutu kolczastego.

ANDRZEJ WERNER, "SALTO", AKADEMIA POLSKIEGO FILMU, TELEWIZJA POLSKA, 1992

Nie przypadkiem postać Kowalskiego-Malinowskiego kreuje w "Salcie" Zbigniew Cybulski (…). To nie tylko aktor, ale mityczne już ucieleśnienie AK-owskiej generacji, nie tylko Zbyszek Cybulski, ale i Maciek Chełmicki (…). Problemem staje się okupacyjny mit oglądany po latach (…). Zmitologizowana przeszłość odgrywa w życiu teraźniejszym formę egzystencji zastępczej, fikcyjnej (…). [Jednak] "Salto" nie zostało zrealizowane w tonie konsekwentnej groteski. Konwicki, w charakterystyczny dla swojej sztuki sposób, zmienia perspektywę spojrzenia. Spoza wszechwładnej, zdawałoby się, drwiny, raz po raz ujawnia się powaga. To, co żałosne czy śmieszne, staje się prawdziwie tragiczne.