100 lat polskiego filmu. Historia kina w Popielawach

DIALOG Z FILMU

Święty Roch: A ma to jakąś nazwę?
Józef: No, maszyna.
Roch: Kino, kinomaszyna, będzie lepiej.
(...)
Józef: Nie wiem, co namalować.
Roch: No to słuchaj. Namaluj to, co ci sprawia przyjemność. Dużą przyjemność.
Józef: Dużą przyjemność? No to już wiem. Tylko to światło…
Roch: Ze światłem… Patrz uważnie w niebo. Jak przyjdzie powstanie…
Józef: Jakie powstanie?
Roch: Patrz na niebo, gamoniu. Po prostu patrz.

TOMASZ JOPKIEWICZ, JAN JAKUB KOLSKI ODKRYWA MAGIĘ KINOMASZYNY, [W:] HISTORIA KINA POLSKIEGO, WARSZAWA 2006 (POD RED. T. LUBELSKIEGO I K. J. ZARĘBSKIEGO)

Medium Kolskiego jest chłopiec przybyły z Łodzi na wieś, alter ego twórcy. To dzięki jego wrażliwości poznajemy swoistą historię kina, tak odmienną od wersji oficjalnej. To, co subiektywne, wyobrażone, łączy się w węzeł nie do rozplątania z tym, co rzeczywiście miało miejsce (...). Magia seansu kinowego wydaje się tu czymś autentycznie przeżytym, zresztą nie tylko przez twórców filmu, ale i jego odbiorców (...). "Historia kina w Popielawach" jest jednym z najbardziej sugestywnych dokonań w dorobku Kolskiego, ponieważ skutecznie przerzuca most pomiędzy światem jego prywatnej mitologii a szerszym, chociaż zapewne nie powszechnym doświadczeniem.