100 lat polskiego filmu. Gorączka

DIALOG Z FILMU

Chemik: Na razie tylko jedna, ale wspaniała jest ona. Zastosowałem nową formułę. Będzie większa siła wybuchu. Tylko że jest bardzo delikatna i trzeba się bardzo delikatnie z nią obchodzić…
Kama: Niech się pan nie boi, dam sobie radę. (...) Nie rozumiem, po co pan tu właściwie przyjechał? Dlaczego pan to wszystko dla nas robi?
Chemik: Bo ja wiem? Sam nie wiem. Mnie się to podoba. To takie piękne – walczyć ze złem. Zabić zło bombą. To takie piękne.

MARIA JANION, FILOZOFIA BOMBY, "KINO", 1981, NR 2

Film Agnieszki Holland jest ewenementem w polskim kinie przede wszystkim dlatego, że w sposób okrutny i bezwzględny podejmuje i do tragicznego końca doprowadza "filozofię bomby". Problem przemocy, terroru, podstępu i zdrady, użytych w celu zgładzenia tyrana i zabójcy to jeden z wielkich utajonych problemów nowożytnej kultury polskiej. Wszystko w tym filmie jest zaskakujące. Agnieszka Holland opowiada dzieje jednego pocisku (z powieści Struga pod tym tytułem) w aurze gorączki, szału, okrucieństwa. (...) Jest to film w swojej przerażającej i porywającej dzikości (...) zarazem precyzyjny, jakby zimny. Bomba jest milczącą bohaterką filmu. Bojowców pociąga jej fatalistyczne piętno. (...) Prawdę mówiąc, to ona, bomba, staje się właścicielką terrorysty.