100 lat polskiego filmu. Faraon

BOLESŁAW PRUS, FARAON

Przede wszystkim – powiedział książę – czyliż można myśleć o budowaniu kanałów i świątyń, gdy skarb jest pusty? – O tym, książę, dowiesz się tylko w świątyniach, u stóp ołtarzy – mówił kapłan. Ramzes rzucił się niecierpliwie: – Przed oczyma waszej dostojności świątynie zasłaniają cały kraj. – Bluźnisz, książę, bo nie znasz wysokich obrzędów religii. Gdybyś je poznał, odpowiedziałbyś na wiele pytań, które cię dręczą.

JERZY ELJASIAK, SUPERGIGANT SZLACHETNY, "SZTANDAR MŁODYCH", 1966, NR 60

"Faraon" jest filmem bardziej kontemplacyjnym niż widowiskowym, choć i tych walorów nie jest bynajmniej pozbawiony. Głównym motywem jest historia walki młodego, niedoświadczonego lecz ambitnego faraona z potężnym klanem kapłanów, którzy uzurpowali sobie władzę nad krajem. Zderzenie tych dwóch sił daje konflikt dramatyczny o wielkim napięciu, autentycznie przejmujący (...). Film jest niezwykle czysty w swej formule (...) z rewelacyjną paletą barw utrzymaną niemal wyłącznie w odcieniach złota i miedzi, ze specyficznym rytmem narracji, melodią dialogu, hieratycznością, dostojnością gestu, z oszczędnością środków wyrazu.